رساله حاضر به بررسی مجموعه داستان های کوتاه اتاق خونین آنجلا کارتر در پرتو نظریات اصلی مربوط به سمیاتیک جولیا کریستوا می پردازد. در رساله فوق سعی برآن شده است که مفهوم نوسان دیالکتیکی مابین سمیاتیک و سمبلیک و پیامدهای آن در داستان های اتاق خونین مورد توجه قرار گیرد. مطالعه این داستان ها در پرتو نظریات کریستوا نشان می دهد که چگونه نوسان سمیاتیک و سمبلیک در شخصیت های اصلی منجر به تغییر وباز آفرینی آنها به عنوان سوژه در فرایند خواهد شد. از نظر کریستیوا نوسان دیالکتیکی میان جنبه های گسیخته و انقلابی سمیاتیک و ویژگی های سمبلیک همیشه موضوعات و افراد را درجریان فرایند قرار می دهد. در این راستا، رساله حاضر اقدام به بررسی و اثبات مفاهیم اصلی مربوط به سمیاتیک کریستوا از جمله سوژه در فرایند، تفاوت و هویت، و اهمیت مادر نموده است. پس از پرداختن به مفاهیم عمده نظری جولیا کریستوا در بحث های سمیاتیک، این پژوهش به بررسی مفاهیم مذکور در چهار داستان کوتاه از مجموعه آنجلا کارتر از جمله اتاق خونین، عروس ببر، دوستان گرگ ها و آلیس گرگ می پردازد. در این داستان ها بررسی دو ماهیت سمیاتیک وسمبلیک در شخصیت های اصلی زمینه را برای کشف فردیت افراد به عنوان سوژه در فرایند و غلبه برآرمان های نظام سمبلیک مرد سالارانه فراهم می نماید. در دو داستان اول شخصیت ها تنش سمیاتیک و سمبلیک خود را از طریق هنر، کنجکاوی، خشونت و شکل گیری هویتشان ابراز می نمایند. در دو داستان دیگرغرایز سمیاتیک، شکست تتیک و بیان چند هویتی شخصیت های اصلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در انتها پژوهشگر با بررسی نظریات برجسته کریستیوا در اثر بی نظیر کارتر، نه تنها دیدگاه های مشترک آن دو را نمایان می سازد بلکه چگونگی تفاوت نظریات فلسفی و روان شناختی سمیاتیک کریستیوا را از سایر منتقدان و فیلسوفان در گفتمان های مختلف زندگی به تصویر می کشد.