یکی از مسائل مهم و ضروری در تفسیر قرآن کریم، شناخت قواعد تفسیری و کار بست آن در تفسیر است، قواعد تفسیر قوانین کلی است که وسیله ی استنباط از آیات قرآن کریم قرار می گیرد و رعایت این قواعد باعث کاهش خطاهای تفسیری می شود و مفسر را در درک و فهم آیات و کشف مراد و مقاصد الهی یاری می رسانند، مسئله قواعد تفسیری از صدر اسلام مطرح بوده مانند قاعده ارجاع متشابهات به محکمات و در طول تاریخ تفسیر قرآن مورد توجه دانشمندان و مفسران بوده است و کتاب هایی نیز در این زمینه نوشته شده است، قواعد تفسیری امام باقر7 که از راسخون فی العلم هستند و علم ایشان برگرفته از وحی الهی و مطابق قرآن کریم است، با روش توصیفی، تحلیلی، مورد بررسی قرار گرفته و قواعد مشترک با سایر علوم اسلامی مانند قواعد مشترک با علم منطق، علم اصول فقه، علوم ادبی، علم معانی و بیان، علم لغت و علم قرائت و قواعد خاص تفسیر مانند قاعده سیاق، قاعده جری و تطبیق، قاعده ممنوعیت کاربرد اسرائیلیات و قاعده پرهیز از تفسیر به رأی و علم و علمی بودن تفسیر را تفسیر و قاعده تأویل از روایات تفسیری امام باقر7 کشف شده است.