برق کالایی است که می بایست در زمان تولید مصرف شود و نمی توان آن را ذخیره نمود تا در زمان-های اوج بار یا به عبارتی در زمان هایی که تقاضای مصرف بیشینه هست مورد استفاده قرار داد. از این رو لازم می باشد تا قیمت گذاری برق به گونه ای باشد تا علاوه بر حداقل پوشش هزینه ها بتواند به جا به جایی مصرف از زمان اوج بار به زمان های غیر اوج نیز کمک نماید. در این پژوهش سعی شده است تا با توجه به شرایط موجود قیمت مناسب برای برق را مشخص نماید. به منظور محاسبه قیمت برق برای شهر تهران در ابتدا به کمک مطالعات تطبیقی و همچنین در دسترس بودن داده ها، عوامل موثر در تابع تقاضای برق انتخاب شدند و با تجزیه و تحلیل داده ها تابع های تقاضا برای زمان های اوج بار و همچنین غیر اوج محاسبه گردید. در این تابع های تقاضا قیمت برق، درجه حرارت هوا، فصل تابستان و همچنین جابه جایی ساعت عواملی هستند که در مصرف برق موثرند. با توجه به کوتاه بودن فاصله زمانی ای که داده ها در آن زمان استخراج شده اند، درآمد خانوار در تجزیه و تحلیل داده ها در مصرف برق موثر نبوده است. بعد از آنکه تابع های تقاضا برای زمان های اوج بار و غیراوج مشخص شد، سعی شد تا بررسی شود کدام یک از روش های قیمت گذاری یعنی قیمت گذاری برای ارائه دهنده تسهیلات عمومی و یا راه حل خصوصی قیمت گذاری با شرایط موجود هم از لحاظ هزینه و سود دهی مناسب است. با بررسی های انجام شده با توجه به اینکه شرکت توزیع برق تهران بزرگ یک ارائه دهنده تسهیلات عمومی می باشد از این رو با توجه به محاسبات انجام شده نیز بهترین قیمت مربوط به قیمت گذاری برای ارائه دهندگان تسهیلات عمومی می باشد. با توجه به نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل های انجام شده مناسب است تا برای زمان اوج بار قیمت برق برای هر کیلو وات 1000 ریال و برای زمان های کم باری برای هر کیلووات 500 ریال باشد. با توجه به اینکه راه حل خصوصی کماکان در این شرایط دارای جواب مناسبی نمی باشد کماکان این صنعت می بایست توسط دولت اداره شود و به کمک راهکارهای بهره وری و مدیریتی بتوان تولید را در نقطه سر به سر نگه داشت.