فعالیت حرکتی موجب بهبود سطح آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی می شود.کودکان اوتیسم مشکلات جسمانی خاصی مانند بالا و پایین بودن تونوس عضلانی، بدترکیبی، مشکلات تعادلی و مفاصل ضعیف را تجربه می کنند، این آسیب ها شرکت کودکان این جامعه را در ورزش ها و فعالیت های بدنی کاهش داده و آن ها را در معرض خطر مشکلات سلامتی مرتبط با بی تحرکی قرار می دهد. با توجه به اینکه یوگا نظامی روانی-جسمی- روحی است برای رسیدن به یکپارچگی و هماهنگی بین ذهن، بدن و روح، که هدف نهایی آن بالا بردن هشیاری فردی و عمومی می باشد، لذا هدف از این مطالعه بررسی تأثیر دوازده هفته تمرین یوگا بر تعادل، انعطاف پذیری، قدرت و استقامت عضلانی کودکان با اختلال اوتیسم می باشد. پژوهش حاضر از جمله طرح های نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. شرکت کنندگان در این پژوهش10 پسر مبتلا به اختلال اوتیسم با دامنه سنی 8 تا 15 سال بودند که به صورت نمونه در دسترس از میان افراد با اختلال اوتیسم که در مرکز اوتیسم اصفهان در حال آموزش بودند انتخاب شدند. این شرکت کنندگان با استفاده از نمرات آنها در آزمون تشخیصی اوتیسم گیلیام (گارز)، همگن شده و به صورت تصادفی به دو گروه 5 نفری انتساب شده که یکی از گروه ها به صورت تصادفی به عنوان گروه آزمایش انتخاب شد. برنامه تمرینی 3 بار در هفته به مدت 12 هفته و به صورت فردی انجام شد به طوری که هر جلسه شامل 45 دقیقه حرکات یوگا و تمرینات تنفسی بود. به منظور ارزیابی تعادل، انعطاف پذیری، قدرت و استقامت عضلانی شرکت کنندگان دو گروه کنترل و آزمایش، قبل و بعد از دوره تمرینی به ترتیب از آزمون های ایستادن روی یک پا، خم شدن تنه به جلو، قدرت پنجه دست غالب و آزمون دراز و نشست تعدیل شده، استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کواریانس انجام شد. به منظور نشان دادن توزیع نرمال متغیرها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که برنامه تمرینی یوگا موجب بهبود معناداری در تعادل سمت راست (01/0>p)، تعادل سمت چپ (01/0>p)، انعطاف پذیری سمت راست (01/0>p)، انعطاف پذیری سمت چپ (01/0>p)، قدرت پنجه دست غالب (01/0>p) و استقامت عضلانی (01/0>p) شده است. با توجه به این که کودکان اوتیسم سطح پایینی از آمادگی جسمانی را دارا می باشند، به نظر می رسد لازم است از برنامه تمرینی یوگا در برنامه های آموزشی و برنامه های اوقات فراغت آن ها استفاده شود.