چکیده تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین خویشتن شناسی با میزان کیفیت زندگی کاری و سلامت سازمانی مدیران مقطع متوسطه شهر زاهدان انجام گرفت. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل کلیه مدیران مقطع متوسطه شهر زاهدان در سال تحصیلی 1391- 1390 به تعداد 92 نفر می باشند. در این پژوهش از پرسشنامه خویشتن شناسی راستوجی شامل 51 سوال، پرسشنامه سلامت سازمانی که دارای 23 سوال بوده و همچنین پرسشنامه کیفیت زندگی کاری که دارای 24 سوال می باشد استفاده شده است. که روایی آن ها از نوع محتوایی و پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 89/0 ، 92 /0 و 81/0 برآورد گردید. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون، آزمون t مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین خویشتن شناسی و ابعاد آن با کیفیت زندگی کاری و سلامت سازمانی مدیران رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین بین کیفیت زندگی کاری و سلامت سازمانی مدیران رابطه معناداری وجود دارد، نتایج نشان داد که به ترتیب اعتماد به نفس، اجتماعی بودن و تناسب سلامت و جنسی بیشترین پیش بینی را برای کیفیت زندگی کاری داشته اند. و به ترتیب احساس شرم و گناه، توانایی-ها و حال، آینده و گذشته بیشترین پیش بینی را برای سلامت سازمانی داشته اند. همچنین میزان خویشتن شناسی، کیفیت زندگی کاری و سلامت سازمانی در مدیران مرد و زن یکسان می باشد. در ارتباط با مدرک تحصیلی تفاوت معنی داری بین خویشتن شناسی مدیران وجود داشت اما تفاوت معنی داری بین کیفیت زندگی کاری و سلامت سازمانی مدیران مشاهده نشد، اما با توجه به سابقه کار، در متغیر های خویشتن شناسی و سلامت سازمانی بین مدیران تفاوت معنی داری مشاهده گردید.