چکیده ساختار سازمان را یکی از عوامل تأثیرگذار برتوانمندسازی نیروی انسانی می دانند. ساختارها و سبک های مستبد سازمان ها باعث پرورش وابستگی کارکنان، انکار عقاید آنان و ... میشود بنابر این بایستی به دنبال طرح ریزی و پیاده کردن ساختارهایی در سازمان بود که کارکنان و سازمان را توانمند ساخته و کارکنان برای نیل به نتایج مورد نظرشان کار کنند. هدف از این تحقیق «بررسی تأثیر ساختار سازمانی بر توانمندسازی کارکنان معاونت توسعه مدیریت و برنامه ریزی منابع دانشگاه علوم پزشکی تهران» بوده است که بدین منظور 238 نفر از مدیران، معاونین، کارشناسان و کارکنان معاونت توسعه مدیریت و برنامه ریزی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران انتخاب و به پرسشنامه های ساختار سازمانی برگرفته از مدل رابینز (1993) و بر توانمندسازی برگرفته از اسپریتزر (1996) پاسخ گفتند و نتایج به دست آمده در محیط نرم افزاری لیزرل با اعمال آزمون های آماری مناسب (تحلیل رگرسیونی) و با توجه به فرضیات تحقیق تجزیه و تحلیل گردید که نتایج نشان داد: اثرگذاری ساختار سازمانی بر روی تمامی ابعاد توانمندسازی (شامل : معنیداری، خوداثربخشی، خود تعیینی و شایستگی) در سطح خطای نوع اول 05/0 معنادار است. مولفه پیچیدگی در بین ابعاد ساختار سازمانی تأثیرگذاری معناداری بر توانمندسازی کارکنان نداشته است. مولفه رسمیت و تمرکز تأثیرگذاری مثبتی با توانمندسازی کارکنان داشته است. کلید واژه ها: ساختار سازمانی، توانمندسازی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران.