بلور تری گلایسین سولفات ((nh2ch2cooh)3.h2so4, tgs) از جمله مواد فروالکتریک است. کاربرد tgs در آشکارسازهای پیروالکتریک توجه بسیاری از محققان را برای رشد این بلور به خود جلب کرده است. روش های رشد مختلف و افزودنی های متنوعی، برای بهبود خواص این ماده به کار برده شده است. در این پایان نامه، روش های رشد (به طور مفصل روش رشد sr) و برخی از روش های مشخصه یابی، خاصیت فروالکتریسیته و ویژگی های بلور tgs در فصل های ابتدایی تشریح گردیده است. سپس رشد این بلور از محلول با افزودنی سولفات نیکل (tgs-niso4)، در راستای <001> به روش تک جهتی موسوم به sankaranarayanan-ramasamy (sr) در فصل چهارم توضیح داده شده است. بلورهای رشد یافته توسط طیف سنجی فرابنفش-مرئی (uv-vis)، پراش اشعه ایکس(xrd)، طیف سنجی فوریه-فروسرخ (ftir) ، ریزسختی سنجی ویکرز، پرداخت سطح، طیف سنجی جذب اتمی (aas)، میکروسکوپ الکترون روبشی (sem)، میکروسکوپ نیروی اتمی (afm)، آنالیز گرمایی-حرارتی (tga)، مشتق توزین حرارتی (dtg)، گرماسنجی افتراقی (dsc) و سنجش خواص فروالکتریک بررسی شده و نتایج به طور مفصل در فصل پنجم ارائه شده است. فصل آخر به جمع بندی و ارائه پیشنهادات برای فعالیت های آتی اختصاص داده شده است. واژه های کلیدی: رشد بلور از محلول، tgs، uv-vis،xrd ، ftir، ریزسختی سنجی ویکرز، پرداخت سطح، sem،aas ، afm، tga، dtg، dsc و فروالکتریسیته