آب یکی از مهمترین منابع و گنجینه ی مشترک انسان هاست. نقش آب مصرفی و مقدار مصرف آب در تولید محصولات کشاورزی در دنیا قابل توجه می باشد بطوریکه کمیت و کیفیت آب مصرفی می تواند کمیت تولید و کیفیت محصول تولید شده را شدیداً تحت تأثیر قرار دهد. در سالهای اخیر در کشور ما و در استان سرسبز گیلان به علت رشد بی سابقه ی مصرف آب برای بخش های صنعتی و شرب، کاهش حجم مخزن سد سفید رود و همچنین افزایش برداشت از سر شاخه های سد سفید رود میزان آب برای آبیاری شالیزارهای موجود در سطح استان گیلان کاهش یافته است. از این رو برای برخورد با این چالش ها و مدیریت آب و آبیاری مزارع در سطح استان وجود برنامه ریزی مناسب با رویکردی به مراتب جامع که بتواند غالب پارامترهای دخیل در این امر را دربر بگیرد الزامی می باشد، اما با توجه به بررسی های به عمل آمده در سطح استان گیلان این نتیجه مشهود است که اکثر برنامه ریزی های موجود بر اساس نظر و تجربه کارشناسان مربوطه می باشد و این درحالی است که برنامه ریزی زمانبندی آبیاری شالیزار یک برنامه ریزی چند متغیره و چند محدودیتی می باشد. لذا در این پژوهش سعی شده است که با ارائه ی یک مدل ریاضی مناسب غالب متغیرها و محدودیت های موجود برای این برنامه ریزی در نظر گرفته شود. قابل ذکر است که اطلاعات مورد استفاده در این پژوهش از طریق مطالعه ی کتب، پژوهش های گوناگون و نیز مطالعات میدانی بدست آمده است و نتیجه ی حاصله بر کارایی مدل ارائه شده نسبت به برنامه ریزی فعلی اشاره دارد.