چکیده در جهان امروز، انسانها به مرز والایی از دانش، تکنولوژی، علوم و فناوری دست یافتهاند. وجود کارکنان ماهر و پرانگیزه دارای ذهن خلاق و نوآور به منزله راهبردی ترین عامل موفقیت سازمان ها در محیط های کسب و کاری پیچیده و متلاطم امروزی محسوب می گردد. منابع در سازمان شامل توان مالی، فیزیکی، انسانی و تکنولوژی است و مزیت رقابتی نیز در هر سازمان به عنوان یکی از منابع مورد توجه و اتکا قرار گرفته است. در این عرصه، نقش نیروی انسانی نوآور در سازمان ها به عنوان بزرگترین خالق دارایی های نامشهود در موفقیت مداوم آنها، بسیار حائز اهمیت است. سرمایه انسانی و مدیریت بر این سرمایه های فکری از مزیت های رقابتی و مرکزیت بهسازی در سازمان ها قلمداد می شود. سرمایه انسانی تصمیم گیرنده و تصمیم سازنده با خلق ایده و نوآوری در اجرا و ساخت، موجب خلق سرمایه سازمانی و پیشبرد اهداف راهبردی سازمان می شود. بنابراین، با توجه به این که منابع انسانی مهمترین و اصلی ترین عنصر هر سازمانی محسوب می شود و کامیابی هر سازمانی در دستیابی به اهدافش در گرو منابع انسانی مطلوب می باشد، توجه کردن به نیازهای روحی و جسمی مدیران و کارکنان در تحقق این امر ضروری می نماید و باید هر چه بیشتر و بیشتر در جهت تامین و توجه به آنها گام برداشت. با توجه به اهمیت و ضرورت این موضوع، در این پژوهش دو مولفه کلیدی و اساسی در حوزه مدیریت استراتژیک منابع انسانی شامل کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی قضات در دیوان عدالت اداری کشور مورد ملاحظه و بررسی قرار گرفت. به عبارتی، هدف اصلی از انجام این پژوهش بررسی وجود و شدت رابطه معنادار میان مولفه های کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی قضات در دیوان عدالت اداری می باشد. به منظور گردآوری داده های پژوهش از دو پرسشنامه استفاده شد: 1) پرسشنامه والتون جهت گردآوری داده ها در خصوص کیفیت زندگی کاری قضات دیوان عدالت اداری؛ 2) پرسشنامه آلن و می یر جهت گردآوری داده ها در خصوص تعهد سازمانی قضات دیوان عدالت اداری. ضمنا به منظور حصول اطمینان از نتایج تحقیق، روایی و پایایی پرسشنامه ها نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. در ادامه، نخست از آماره های توصیفی به منظور بررسی نمونه آماری پژوهش بهره گرفته شد و سپس داده های گردآوری شده از طریق پرسشنامه های تکمیلی تبیین و تشریح گردید. در ادامه و به منظور پاسخگویی به سوالات پژوهش، فرضیات تحقیق بواسطه بکارگیری آماره های استنباطی (آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون) مورد آزمون قرار گرفت در که نتیجه آن کلیه فرضیات پژوهش تایید شد. نتایج بدست آمده مبین آنست که تمامی مولفه های کیفیت زندگی کاری با تعهد سازمانی قضات در دیوان عدالت اداری ارتباط معنادار و مثبت داشته و در حقیقت کلیه فرضیه های پژوهش (فرضیه اصلی و فرضیات فرعی) مورد تایید قرار گرفت. از طرفی بواسطه بررسی مولفه شدت رابطه (r) میزان تاثیرگذاری هر یک از مولفه های کیفیت زندگی کاری بر تعهد سازمانی قضات در دیوان عدالت اداری مشخص گردید که مولفه های 1) توسعه قابلیت های انسانی؛ 2) فضای کلی زندگی؛ 3) محیط کاری ایمن و بهداشتی؛ 4) قانونگرایی؛ 5) پرداخت منصفانه و کافی؛ 6) فرصت رشد و امنیت؛ 7) وابستگی اجتماعی زندگی کاری؛ و 8) یکپارچگی و انسجام اجتماعی به ترتیب از شدت اثرگذاری بیشتری بر تعهد سازمانی قضات در دیوان عدالت اداری برخوردار می باشند. درنهایت با توجه به تجزیه و تحلیل های به عمل آمده، پیشنهاداتی جهت بهبود وضعیت کیفیت زندگی کاری در دیوان در ارتباط با هر یک از مولفه های کلیدی آن و نیز پیشنهاداتی در راستای انجام تحقیقات آتی در این حوزه ارائه گردید.