در سطح آمار توصیفی از میانگین، انحراف استاندارد، دامنه تغییرات و در سطح آمار استنباطی از آزمون کروسکال والیس برای تعیین تفاوت در بین گروه ها و از آزمون رگرسیون برای تعیین رابطه بین متغیرها با عملکرد در سطح معنی 05/0? ? استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که محدوده قرارگیری اکثریت تجمع شاخص های تیپ بدنی آزمودنی ها در مناطق مزومورف غالب، مزومورف با ویژگی های اکتو مورفی، و مزومورف- اکتومورف یکسان است. بین هیچ کدام از متغیرهای مورد مطالعه (ویژگی های آنتروپومتریک، ترکیب بدنی و تیپ های بدنی) با عملکرد آزمودنی ها در پرش خرک ارتباط معنی داری مشاهده نشد. در حالی که در برخی متغیرهای آنتروپومتریک نظیر (طول ساق، نسبت براکیال و نسبت قد نشسته به قد) با عملکرد در موازنه، (دور بازو در حالت استراحت، دور بازو در حالت منقبض و خمیده) با عملکرد در پارالل، در برخی متغیرهای تیپ بدنی نظیر (دور عضلانی بازو و سطح مقطع عضلانی بازو) با عملکرد در پارالل و زمینی و متغیر مزومورفی با عملکرد در پارالل، ارتباط مثبت معنی داری دیده شد. با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت، برخی ویژگی های مورد بررسی،ارتباط معنی داری را با عملکرد روی بعضی از اسباب ها نشان می دهد، از این رو به نظر می رسد عوامل دیگری نیز وجود دارند که در اختلاف عملکرد ژیمناست ها در اسباب های مختلف نقش دارند.