در این نوشتار به بررسی نقوش سکه در دوره ساسانی پرداخته شده است. در بین یادبودهای دوران ساسانی سکه یکی از مهمترین منابع به شمار می آید. می توان به کمک نقوش سکه سبک و فن، نام و توالی پادشاهان، باورها، اعتقادات، هنر، اوضاع سیاسی و اجتماعی این دوره را شناسایی کرد. در حقیقت می توان گفت سکه ها در هر دوره تاریخی زبان نمادین آن دوره بوده اند. در این تحقیق نقوش سکه های ساسانی، از نظر ترکیب بندی، ویژگی های بصری و جزئیات بررسی و تحلیل شده و علاوه بر مشخصه های اصلی و ثابت، چندین وجه مهم در این نقوش دیده می شود که در حقیقت شاخصه های متفاوت آن دوره پادشاهی می باشد. مهارت در نمایاندن صورت به حالت نیم رخ و در برخی مواقع تمام رخ، ارائه دقیق و ظریف جزئیات صورت زیورآلات و لباس ها، ترکیب نوشتار در کنار تصویر و تنوع در به تصویر کشیدن تاج شاهان ساسانی که خودنوآوری هوشیارانه این دوره تاریخی بوده است. با بررسی بیشتر می توان همه پادشاهان این دوره را شناسایی کرد. هنرمندان در این دوره سعی کردند سبکی تجسمی و تصویری با ماهیت شرقی را به تصویر بکشند. از دیگر مواردی که مورد بررسی قرار گرفته، کاربرد این نقوش می باشد تا بتوان از این نقوش در مناسب ترین شیوه طراحی در قالب اطلاعات بصری بهره بیشتری برد. دسته بندی و کاربرد این اطلاعات با توجه به تناسب استفاده از این داده های تصویری متفاوت می باشد. در برخی مواقع این روش اطلاع رسانی (اینفوگرافی) در قالب علائم، اعداد و ارقام، نقشه و خط سیر تاریخی ارائه شده و یا گاهی به شیوه تصویری و در خدمت هدفی معین در قالب پوستر، نرم افزار و مرکز اطلاع رسانی در فضای موزه شکل می گیرد، که در این روش ذخیره اطلاعات به شکل بصری بوده و در ذهن مخاطب ماندگارتر می باشد. در قسمت پروژه عملی به ارائه و بیان داده های تصویری با استفاده از نقوش سکه های ساسانی پرداخته شده است.