نام پژوهشگر: صمد اشجعی
صمد اشجعی ابوالفضل عرب زاده
تیر عمیق به عضوی گفته می شود که در یک وجه بارگذاری شده و در وجه مقابل روی تکیه گاه قرار گرفته باشد. به طوریکه امکان به وجود آمدن دستک های فشاری وتنش مسطح وجود داشته باشد. در تیرهای عمیق طول دهانه ی آزاد کوچکتر یا مساوی چهار برابر عمق کلی تیر می باشد. تیر های عمیق به عنوان شاه تیرهای حمال در پارکینگ ها، سرپوش شمع ها ، ساختما ن های چند طبقه و سازه های دریایی بکار می روند. دراین پایان نامه با استفاده از نرم افزارabaqus کارهای آزمایشگاهی انجام شده بر روی تیرهای عمیق دو سر ساده تحت اثر بار نقطه ایی، تیر عمیق دو سر ساده تحت اثر بار گسترده، تیر عمیtق پیوسته تحت اثر بار متمرکز و در نهایت تیر عمیق دو سرگیردار تحت اثر بار متمرکز مدل شدند. و پس از صحت سنجی، رفتار تیرهای عمیق پیوسته و دو سر گیردار تحت اثر بار گسترده مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به بررسی به عمل آمده مشاهده گردید که در تیرهای عمیق با تکیه گاه پیوسته تحت اثر بار گسترده که دارای نسبت طول دهانه به ارتفاع 92/1 هستند با افزایش مقدار آرماتور قائم تا 1/1% می-توان ظرفیت باربری تیر را 22% افزایش داد. و برای تیرهای با نسبت طول دهانه به ارتفاع 5/2 با افزایش مقدار آرماتور قائم تا 1/1% می توان ظرفیت باربری تیر را 20% افزایش داد. همچنین با افزایش ابعاد هندسی تیر با یک نسبت، مشاهده گردید اولین بار ترک خوردگی با افزایش مقدار آرماتور جان تغییر نمی کند. و در تیر های عمیق دو سر گیردار تحت اثر بار گسترده که دارای نسبت طول دهانه 2 هستند با ثابت نگه داشتن مقدار آرماتور افقی و افزایش مقدار آرماتور قائم تا 1/1% می توان ظرفیت باربری تیر را 12% افزایش داد. و با افزایش آرماتور افقی و قائم تا 1/1% می توان ظرفیت باربری تیر را 35% افزایش داد. و برای تیر های با نسبت طول دهانه 8/2 با ثابت نگه داشتن مقدار آرماتور افقی و افزایش مقدار آرماتور قائم تا 1/1% می توان ظرفیت باربری تیر را 35% افزایش داد و با افزایش آرماتور افقی و قائم تا 1/1% می توان ظرفیت باربری تیر را 45% افزایش داد.