چکیده هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه ی بین اشتیاق شغلی و رفتار تسهیم دانش اعضای هیأت علمی بود. این پژوهش از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی و از تحاظ ماهیت و روش جزء تحقیقات توصیفی _ پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری پژوهش ، کلیه ی اعضای هیأت علمی دانشکده های علوم انسانی دانشگاه اصفهان در سال تحصیلی 91-1390 بود که تعداد آنان 309 نفر بوده و از این تعداد بر اساس جدول کرجسی و مورگان 169 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم طبقات به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه ی اصلاح شده اشتیاق شغلی بر اساس پرسشنامه کاپولا(2008)که شامل 15 سوال بود و پرسشنامه ی محقق ساخته ی رفتار تسهیم دانش بر اساس پرسشنامه چناماننی(2006)که شامل 12 سوال بود ،استفاده گردیده است. ضریب پایایی هر دو پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 90/0 و 84/0 بدست آمد. روایی پرسشنامه ها توسط اساتید علوم تربیتی و مدیریت آموزشی مورد تأیید قرار گرفت. داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از مدل سازی معادلات ساختاری نیز جهت تحلیل داده ها استفاده شد. فرضیه ی اصلی پژوهش مبنی بر وجود رابطه بین اشتیاق شغلی و رفتار تسهیم دانش مورد تأیید قرار گرفت و یافته ها رابطه مثبت و معناداری را نشان داد (05/0p<). نتایج نشان داد که سه مولفه اشتیاق شغلی یعنی شور و شوق در کار،غرق شدن در کار و پشتکار در کار، در سطح (05/0p<) رابطه مثبت و معناداری با رفتار تسهیم دانش دارند. و از بین مولفه های اشتیاق شغلی , شور و شوق در کار بیش ترین اثر و غرق شدن در کار کمترین اثر را بر رفتار تسهیم دانش دارند. با توجه به نتایج آزمون میانگین عامل ها در سطح معناداری (05/0p<) میانگین متغیر اشتیاق شغلی و مولفه هایش و نیز میانگین رفتار تسهیم دانش بالاتر از سطح متوسط به دست آمد. در مقایسه ویژگی های دموگرافیک بین اشتیاق شغلی و دانشکده ی محل خدمت در دو دانشکده ادبیات و تربیت بدنی تفاوت معنادار مشاهده شد.همچنین بین رفتار تسهیم دانش و سن و سابقه خدمت تفاوت معنادار مشاهده شد.