حقوق شرکت های دانش بنیان نقش مهمی در هدایت قانونگذار به منظور تدوین قانون جامع تری در رابطه با شرکت های دانش بنیان دارد؛ همچنین موضوع مذکور، موسسین این دسته از شرکت ها را در زمینه ی مسائلی مانند چگونگی تأسیس شرکت دانش بنیان، شیوه-های حمایت حقوقی از سرمایه های معنوی این شرکت ها، انواع تسهیلات و حمایت های دولتی که به این شرکت ها اعطاء می شود، موضوع فعالیت آنها و حدود اختیارات هیأت مدیره و مواردی از این قبیل راهنمایی می کند و بدین ترتیب خلأ قانونی که در خصوص این شرکت ها وجود دارد تا حدودی برطرف خواهد شد. اهداف این پژوهش مواردی چون تبیین حقوقی شرکت های دانش بنیان، تطبیق حقوق شرکت های دانش بنیان با سایر شرکت های شناخته شده ی قانونی و تبیین نوع آورده و مفاد موضوع این دسته از شرکت ها می باشد. در پژوهش مذکور به روش استنادی و استفاده از قوانینی مانند قانون حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان، اساسنامه ی شرکت های تعاونی دانش بنیان و دیگر قوانین مرتبط با این دسته از شرکت ها، سعی شده است که اهداف ذکرشده تبیین گردند. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که شرکت های دانش بنیان قسم جدیدی از شرکت ها نیستند و می توان آنها را در قالب هر یک از شرکت های سابق موجود ایجاد نمود؛ به علاوه با توجه به آورده ی غالب در این شرکت ها یعنی دانش فنی و فناوری های نوین، می توان بیان کرد که آن چه به دانش مربوط می شود، لزوماً به تجارت مربوط نمی شود و به عبارتی موضوع فعالیت این شرکت ها اعم از امور تجاری و غیرتجاری است. نتیجه ی مهم دیگری که در این پژوهش حاصل شده است این است که بین شرکت های دانش بنیان و سایر شرکت های تجاری تفاوت های عمده ای وجود دارد که وجود همین تفاوت ها موجب شده است قانونگذار در قالب قانون جداگانه ای (قانون حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان و تجاری سازی نوآوری ها و اختراعات) به برخی از مسائل حقوقی این شرکت ها اشاره کند. تفاوت های قابل ذکر عبارتند از: تفاوت در آورده های شرکا، موضوع شرکت و اعطای امتیازات و حمایت های خاص دولتی به این دسته از شرکت ها.