تجربه زلزله های گذشته نشان می دهد که اجزای سازه ای و غیرسازه ای نسبت به زلزله های قوی ‏به شدت حساس هستند. اطلاع از کیفیت توزیع شتاب های ناشی از زلزله در ارتفاع سازه نقش ‏بسیار مهمی در شناسایی و کنترل رفتار اجزای سازه ای و غیرسازه ای دارد. در این تحقیق با در ‏نظر گرفتن پارامترهای مختلفی، نحوه توزیع شتاب درارتفاع سازه های قابی بتن مسلح، مورد ‏ارزیابی قرارگرفته است. ‏ برای نیل به هدف پژوهش، با استفاده از 4 مدل ساختمانی بتنی با قاب خمشی و انجام تحلیل ‏دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی تحت 21 رکورد زلزله در سه سطح شدت مختلف، مقدار ‏شتاب ماکزیمم کف طبقات‎(phfa)‎‏ محاسبه شد. مدل سازی قاب ها، به صورت خطی و غیرخطی ‏برای بررسی اثر غیرخطی شدن سازه بر شتاب ماکزیمم طبقات صورت گرفت. در اکثر موارد ‏شتاب ماکزیمم طبقات در حالت غیر خطی کمتر بود و این کاهش با افزایش شدت زمین لرزه ها ‏بیشتر می شد، اگر چه در مواردی افزایش معنی دار پاسخ غیر خطی نیز مشاهده شد.‏ در این تحقیق، بررسی طیف پاسخ شتاب طبقات، برای ارزیابی رفتار اجزای غیرسازه ای انعطاف ‏پذیر و مقایسه ای با آیین نامه ‏nehrp 97‎‏ در هر سه سطح شدت انجام شد. نتایج نشان داد که ‏توصیه آیین نامه‎ nehrp97 ‎برای مقادیر ضریب بزرگنمایی جز غیرسازه ای انعطاف پذیر در ‏تراز های مختلف، بسیار محافظه کارانه است. در مود های بالابا افزایش شدت زمین لرزه ها مقادیر ‏طیف پاسخ شتاب بزرگتر و سازه دچار مفصل پلاستیک و خرابی جزیی یا کلی بیشتری شد. در ‏این حالت مقادیر آیین نامه ای مناسب است و درمواردی نیاز به افزایش دارند