همانند سایر سازه های ژئوتکنیکی، تغییر شکل و پایداری کلی، دو ضابطه اساسی برای طراحی دیوارهای میخکوبی شده نیز هستند. حداکثر تغییر شکل افقی و قائم در بالای دیوار رخ داده و به تدریج به سمت پنجه دیوار کاهش می یابد. اجرای دیوار میخکوبی شده در مناطق شهری که ساختمانها و یا دیگر فضاهای زیرزمینی در نزدیکی گود قرار دارند، در بسیاری موارد، کنترل تغییر شکل دیوار را ضروری می سازد. هدف از این تحقیق، بررسی تغییر شکل جانبی سیستم میخکوبی شده با در نظر گرفتن اثر پارامترهای مختلف مانند فواصل میخها، طول میخها و چیدمانهای مختلف آنها و .... می باشد که می تواند به طراحی بهینه سیستم کمک کند. فرض اساسی این تحقیق، مساوی در نظر گرفتن ضریب اطمینان پیشنهادی fhwa برای پایداری کلی دیوارهای میخکوبی شده موقت، می باشد که بر اساس آن، طولهای مختلفی برای هر دیوار با حالتهای مختلف در نظر گرفته شده، در نرم افزار تعادل حدی geoslope بدست آمده است. سپس مدلسازی عددی تنش-کرنش توسط نرم افزار المان محدود و دوبعدی (کرنش مسطح) plaxis انجام شده و صحت عملکرد آن مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه، مطالعات پارامتریک بر روی مدل مفروض، به منظور تعیین آرایش بهینه برای میخها بر اساس محدود کردن معیار تغییر شکل جانبی، انجام شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهند که با کاهش فاصله میخها بدلیل آنکه طول میخهای بدست آمده از آنالیز پایداری، کاهش می یابد، تغییر مکان جانبی دیوار افزایش پیدا می کند. همچنین مشاهده شد که اگر چیدمان میخها یکسان فرض شود، با کاهش فاصله میخها دانسیته میخها نیز افزایش پیدا می کند. علاوه بر اینها مشاهده شد که با فرض ثابت بودن طول میخها، هرچه فاصله سربار از لبه دیوار بیشتر شود، ماکزیمم تغییر مکان افقی کاهش می یابد.