دراین پروژه ی پژوهشی با استفاده از نمک های کلراید، نیترات و استات روی(ii) و تیوسیانات جیوه(ii) با لیگاند 8-آمینوکینولین، کمپلکس های جدید تهیه و با روش های فیزیکی گوناگون مانند تجزیه ی عنصری، طیف سنجی زیرقرمز، فلوئورسانس وآنالیز پراش پرتوی x، شناسایی و تعیین ساختار شدند. با استفاده از مفاهیم مهندسی بلور به بررسی ساختارها و ویژگی ساختار بلوری و مولکولی آن ها، پرداخته شده است. بررسی ها نشان می دهد که در پایداری کمپلکس ها، برهم کنش های ??? و پیوندهای هیدروژنی، موثر هستند. هم چنین اثر نسبت استوکیومتری واکنش دهنده ها بر ساختار فرآورده، حضور و عدم حضور لیگاند کمکی بر چگونگی تشکیل فرآورده مربوط بررسی شد و مشاهده شد که یون های فلزی می توانند نشر فلوئورسانس ترکیبات حاوی نیتروژن را افزایش یا کاهش دهند.

در این پروژه ی پژوهشی به کمک مفاهیم مهندسی بلور با استفاده از کلرید و استات منگنز((ii و لیگاند اصلی 8- آمینوکینولین و لیگاندهای کمکی پتاسیم تیوسیانات، سدیم یدید و سدیم برمید سه کمپلکس جدید سنتز شده و نقش آنیونهای همراه در چگونگی تشکیل شبکه ی بلوری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. بنابر نتیجه های به دست آمده از تجزیه ی عنصری، طیف سنجی زیر قرمز و پراش پرتوی x ، فرمولهای شیمیائی کمپلکس های مزبور به صورت (3) [mn(8-aq)2 (h2o)2](8-aq)2.br و(2) [mn(8-aq)2i2] ،(1) [mn(8-aq)2 (scn) 2] 2 تعیین شدند. نتیجه های حاصل از پراش پرتوی x آشکار نمود که آنیونهایιιو scn به فلز مرکزی کئوردینه می شوند اما آنیون br?نقش خنثی کنندهی بار سیستم بلوری را ایفا میکند. با بررسی بیشتر ساختار این کمپلکسها، می توان به نقش مهم آنیون های همراه نمک های منگنز در تشکیل سه ترکیب با بُعدها و تراکم بلوری متفاوت پی برد. اثر تغییر آنیون روی برهم کنش های غیرکووالانسی آشکار است در ترکیب 3 برهم کنش پیوند هالوژنی مشاهده نمی شود در حالی که در تشکیل شبکه ی بلوری ترکیب2 وجود این نوع برهم کنش ضروری به نظر می رسد. افزون براین، انواع پیوندهای هیدروژنی در تشکیل شبکه ی بلوری هر سه کمپلکس دخالت دارند.

در این پروژه با به کارگرفتن لیگاند سنتزی پیریدین-6،2-دی کربوکسیلیک اسیدn -اکسید و بازهای آمینی 9-آمینوآکریدین، 6،4،2-تری آمینو-5،3،1-تری آزین و 2-آمینوپیریمیدین در مجاورت نمک های فلزی مس و نقره دو کمپلکس کوئوردیناسیونی و دو پلیمر کوئوردیناسیونی جدید سنتز شد. ساختار این ترکیب ها و ویژگی آن ها به کمک تجزیه ی عنصری، طیف سنجی زیر قرمز و پراش پرتوی x مورد بررسی قرار گرفت. بنابر داده های بدست آمده از شناسایی ها، فرمول های شیمیایی ترکیب های تهیه شده عبارت است از: h9a-acr)2[cu(pydco)2(h2o)2]•4h2o}(1)}{(htata)2[cu(pydco)2(tata)]•3h2o} (2)، n[cu(pydco)(h2o)2] (3)،[ag(pydco)(2a-pym)]n (4تاکنون، ترکیب های انتقال پروتون متشکل از لیگاند پیریدین-6،2-دی کربوکسیلیک اسید n-اکسید در شرایط سنتز دمای محیط گزارش نشده است و این نخستین باری است که کمپلکس هایی از این قبیل گزارش می شود. هر کدام از این کمپلکس ها به سبب تفاوت در لیگاند کمکی و استوکیومتری، ساختارهای مولکولی و انباشتگی بلوری متفاوتی دارند و در ساختار بلوری خود از طریق برهم کنش های کووالانسی و غیرکووالانسی از قبیل پیوند هیدروژنی و انباشتگی ?•••? شبکه های سوپرامولکولی با ابعاد متنوع را متبلور می کنند.