در این پایاننامه، سیستم های سه جسمی dt? و pd? با استفاده از یک تابع موج آزمایشی مورد مطالعه قرار می گیرد. برهم کنشهای کولنی ایزوتوپ های هیدروژن و میون (?) را در مختصات فوق کروی در نظر گرفته و به کمک روش تحلیلی nu، با کاهش معادله شرودینگر با شش درجه آزادی به یک معادله فوق هندسی با یک درجه آزادی، سیستم های مزبور تحلیل می شوند. با در نظر گرفتن مجموعه هایی از توابع پایهای حاصل از روش nu و به وسیله وردش ضرایب بسط، مقادیر انرژی حالتهای پایه سیستمهای مذکور محاسبه و با تئوریهای قبلی مقایسه میشوند. مقادیر انرژی حالتهای پایه مولکولهای dt? و pd? به ترتیب-3.7/00ev و-222/85ev به دست آمدند؛ که در مقایسه با کار دیگران، به ترتیب کمتر از%3/8 و%0/6اختلاف وجود دارد. از نتایج حاصله می توان به عنوان داده های اساسی برای محاسبه آهنگ های تشکیل و همجوشی مولکول های میونی استفاده نمود. با توجه به اینکه اولاً توابع پایه ای مورد استفاده، خوش رفتار هستند و دوم اینکه تعداد جملات بسط بسیار کمتر از محاسبات دیگران است؛ با سهولت بیشتری می توان میزان همجوشی و همچنین آهنگ تشکیل مولکول های dt?و pd? را تعیین نمود.