چکیده: مقدمه:کودکان کم توان ذهنی آسیب های متعددی در حوزه های عملکردی مختلف نشان می دهند. این گروه از افراد جامعه همچنین از سطح آمادگی جسمانی پایین تری در مقایسه با دیگر افراد سالم برخوردارند. به عبارتی مشخص شده است که آمادگی جسمانی پایین این کودکان به دلیل سطوح فعالیت بدنی کم و ناکافی آنها می باشد و این عارضه بر تمام جنبه های زندگی آنها تأثیر می گذارد. هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات ثبات مرکزی روی برخی عوامل فیزیولوژیکی و کیفیت زندگی کودکان کم توان ذهنی بود. روش تحقیق: تعداد 24 نفر از کودکان کم توان ذهنی پسر که برای انجام تحقیق در دسترس بودند، انتخاب و براساس بهره هوشی آزمودنی ها به دو گروه تجربی(9 نفر، میانگین سن 77/1±25/11سال، قد 67/140±521/12 سانتی متر، وزن 75/34±37/4 کیلوگرم و بهره هوشی 17/59±51/6) و گروه کنترل(12 نفر با میانگین سن 89/12±83/1 سال، قد 140±05/14 سانتی متر، وزن 78/41±82/11 کیلوگرم و بهره هوشی 33/59±34/6) تقسیم شدند. برای اندازه گیری متغیرهای تحقیق از آزمون اصلاح شده لک لک برای تعیین تعادل ایستا، آزمون زمان نشستن و رسیدن برای سنجش تعادل پویا، دینامومتر برای اندازه گیری قدرت تنه، آزمون بشین و برس برای انعطاف پذیری و پرسشنامه کیفیت زندگی استفاده شد. گروه تجربی یک دوره برنامه تمرینی ثبات مرکزی را به مدت 8 هفته و 3 بار در هفته انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهشی،ازروش تحلیل کوواریانس استفاده شد(p?0/05). نتایج: یافته های تحقیق نشان داد که تمرینات ثبات مرکزی تأثیر معناداری روی تعادل پویا، قدرت بالا تنه، قدرت پایین تنه، انعطاف پذیری و کیفیت زندگی کودکان کم توان ذهنی داشته است، اما در خصوص تأثیر تمرینات ثبات مرکزی روی تعادل ایستا تفاوت معناداری مشاهده نگردید(p?0/05). بحث و نتیجه گیری: به طور کلی، با توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمود که پروتکل تمرینات ثبات مرکزی این تحقیق باعث توسعه تعادل پویا، قدرت عضلانی و بهبود کیفیت زندگی آزمودنی های تحقیق شده است. لذا می توان پیشنهاد نمود در کنار درمان های دارویی برای به بهبود کیفیت زندگی و آمادگی جسمانی کودکان کم توان ذهنی، از این گونه تمرینات کمک گرفته شود.