نام پژوهشگر: مهناز پروانه پروانه نژادشیرازی
مینا خضرک اصلی محمد بهرامی
سازند تاربور در کوه میان قلعه دارای ستبرای 540 متر و متشکل از آهک های متوسط تا ضخیم لایه می باشد. بخش آهکی به دو بخش زیرین و بالایی تفکیک می شود. بخش زیرین شامل سنگ های آهکی متوسط و ستبرلایه سرشار از رودیست و سنگواره های کف زی می باشد و بخش بالایی شامل سنگ های آهکی ستبر و بسیار ستبر است. در این مطالعه 540 متر از رسوبات سازند تاربور انتخاب و 77 مقطع میکروسکپی از این برش تهیه و مطالعه شد. مرز زیرین این سازند با سازند گورپی به صورت همشیب می باشد. سنگ شناسی این سازند را عمدتاً سنگ آهک های ریفی ضخیم لایه تا متوسط لایه تشکیل می دهد. سن سازند تاربور در این مقطع ماستریشتین می باشد. براساس مطالعات انجام شده برروی میکروفاسیس ها سازند تاربور شامل رخساره های پکستون، وکستون، گرین استون و باندستون می باشد. در بررسی میکروبیواستراتیگرافی سازند تاربور 37 جنس و 15 گونه مختلف از فرامینیفرها شناسایی و معرفی شده است که عبارتند از: orbitoides media, orbitoides apiculata, idalina antiquc, omphalocyclous macroporus, dictyoconella complanata, dictyoconos sp., rotalia skourensis, dicyclina shlumbergeri, cuneolina sp., psudolitunella sp., nezzazata sp., trochospira sp., minoxia sp., cyclammina sp., valvulammina picardi, raphydionina sp., nummofallotia sp., broeckinella sp., psudolitunella reicheli, miliolids, loftusia sp., antalyna sp., gavelinella sp., lepidorbitoides socialis, rotalia sp., montcharmontia sp., nezzazata simplex, rotalia trochidformis, nezzazata conica,vidalina radoicicae,laffitteina sp., sidrolites calcitrapoides, pesudochrysalidina sp., broeckina sp., acordinella sp., salpinyoporella sp.