در این تحقیق نانوذرات اکسید آهن مگمایت به عنوان جاذب مغناطیسی پایه به روش هم رسوبی سنتز شد. سطح نانوذرات طی فرایند پلیمریزاسیون با پلیمر هادی پلی رودانین و پلیمر طبیعی پلی دوپامین پوشانده شد. نانوذرات اصلاح شده از نظر مورفولوژی و اندازه ذرات، ساختار شیمیایی، پایداری حرارتی و خاصیت مغناطیسی به ترتیب با آزمون های میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری (sem and tem)، طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (ftir)، پراش پرتو ایکس (xrd)، آنالیز حرارتی (tga) و مغناطیس سنجی (vsm) مورد بررسی قرار گرفت. جاذب های سنتز شده جهت حذف یون کروم (vi) از محلول آبی بکار گرفته شد و مطالعات در سیستم ناپیوسته و در دمای اتاق انجام پذیرفت. همچنین تأثیر دو نوع اکسید کننده و شوینده ی اسیدی به ترتیب بر مورفولوژی نانوذرات و خاصیت جذب آنها مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش اثر پارامترهای تجربی مختلف از قبیل ph محلول، غلظت اولیه آلاینده، میزان جاذب مصرفی و زمان اختلاط مورد بررسی قرار گرفت. تطابق داده های آزمایشگاهی با مدل های ایزوترم غیرخطی جذب نظیر لانگ مویر، فروندلیچ، تمکین و کوبل-کوریگان بررسی شد. مطالعه روی مدل های سینتیک جذب نشان داد که فرم غیرخطی مدل سینتیک شبه درجه دوم بیشترین تطابق را با داده های آزمایشگاهی دارد.

منابع آب موجود بر سطح کره زمین همواره با فعالیت های بشر آلوده می شوند. وجود بیش از حد مجاز فلزات سنگین عامل آلودگی منابع آب می باشند. یکی از روش های تصفیه منابع آب، استفاده از فرایند های غشایی می باشد. در همین راستا در پروژه حاضر، نخست غشاء کامپوزیتی پلی سولفون- سیلیکا به روش جدایش فازی ساخته شده و در مرحله بعد ذرات سیلیکا از شبکه ی پلیمر حذف شدند. در بخش دیگر این آزمایشات نانولایه پلی دوپامین بر سطح هر دو غشاء پلی سولفون و پلی سولفون- سیلیکا ایجاد شد. پس از ایجاد این لایه، سطح از سفید به قهوه ایی تیره تغییر رنگ پیدا کرد. پس از ساخت غشاء خواص فیزیکی مانند تخلخل و زبری با استفاده از میکروسکوپ های الکترونی روبشی و عبوری (tem و sem)، میکروسکوپ نیروی اتمی (afm) و طیف سنج مادون قرمز (ftir) مورد بررسی قرار گرفت. زاویه تماس آب به منظور بررسی آبدوستی و خاصیت ترشوندگی سطح غشاء اندازه گیری شد و همچنین فلاکس گذر آب خالص و نفوذپذیری غشاء نیز با استفاده از دستگاه فیلتراسیون ساخته شده بررسی شد. در پایان غشاهای ساخته شده در جداسازی کروم (v?) از محلول آبی با استفاده از سیستم پیوسته مورد استفاده قرار گرفت و ظرفیت جذب، مدل های ایزوترم و سینتیک نیز با بکارگیری سیستم پیوسته بررسی شدند. نتایج نشان دادند غشاهای نانو کامپوزیتی، خاصیت آبدوستی بالا و عملکرد ضد رسوب گیری مناسبی داشته اند. همچنین تخلخل سطح در حضور نانوذرات سیلیکا افزایش یافته و فلاکس گذر آب خالص پس از حذف سیلیکا نیز افزایش چشمگیری داشته است. از سوی دیگر حضور نانولایه پلی دوپامین بر سطح غشاء باعث افزایش آبدوستی سطح شده است ولی با افزایش ضخامت پلی دوپامین فلاکس گذر آب خالص کاهش یافته است. بررسی نتایج، ظرفیت جذب بالای کروم و در نتیجه امکان جداسازی آن توسط غشاهای دوپامینی را نشان داده اند. برازش داده های تجربی بر روی مدلهای ایزوترم و سینتیک جذب نشان داد مکانیسم جذب کروم در این غشاها چندلایه بوده است.

در این پژوهش نانو¬کپسول¬های تک لایه¬ای آلبومین و نیز نانوکپسول¬های دولایه¬ای آلبومین/ پلی¬دوپامین و نیز پلی-دوپامین/ آلبومین، با استفاده از نانو¬ذارت سیلیکا به عنوان مولکول الگو جهت به کارگیری به عنوان داروبر برای انتقال و تحویل¬دهی داروی ضد سرطان پاکلی¬تاکسل به محل توده ساخته شد. جذب آلبومین بر روی نانوذرات سیلیکا در محیط آبی انجام گرفت. سپس گلوتارآلدهاید به عنوان عامل ایجاد کننده¬ی اتصالات عرضی به نانو کامپوزیت¬های حاصل اضافه شده و آنالیز طیف سنجی ماورای بنفش، تبدیل فوریه¬ی مادون قرمز و میکروسکوپ الکترونی پویشی و عبوری برای مطالعه¬ی خصوصیات فیزیکی نانوساختار حاصل انجام شد. در ادامه¬ی مراحل پاکلی¬تاکسل به عنوان نمونه¬ی بارگیری شونده درون نانو ترکیبات حاصل انتخاب شده و درصد احاطه شوندگی و بارگیری آن توسط آنالیز کروماتوگرافی مایع با راندمان بالا تعیین شد. به منظور مطالعه¬ی میزان و الگوی رهاسازی دارو و تطبیق آن با الگوهای سینتیکی حاضر، رهاسازی برون¬تن پاکلی¬تاکسل بارگیری شده بر روی نانوذرات در محیط آبی انجام شده و منحنی تجمعی رهاسازی دارو به عنوان تابعی از زمان توسط آنالیز hplc تهیه شد. تأثیر این نانوداروبر بر روی رده-ی سلولی معده توسط آزمون mtt مشاهده شده و روند مرگ سلولی سلول¬های تیمار شده مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج اوپوپتوز در سلول¬ها انجام گرفته و نمودار زنده¬مانی آنها در سه روز متوالی روند کاهشی نشان داد.

در تحقیق حاضر، حسگری جدید و انتخاب¬پذیر بر پایه¬ی یک بیوپلیمر برای اتنولول معرفی شده است. پلی¬دوپامین با استفاده از روش ساده¬ی الکتروپلیمریزاسیون در سطح الکترود کربن شیشه¬ای سنتز شد. پلیمر سنتز شده با بهره-گیری از تکنیک¬های میکروسکوپ الکترونی روبشی، ولتامتری چرخه¬ای و اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی شناسایی شد. الکترود کربن شیشه¬ای اصلاح¬شده با نانوفیلم پلی¬دوپامین برای استخراج و اندازه¬گیری الکتروشیمیایی اتنولول مورد استفاده قرار گرفت. برای به¬دست آوردن شرایط بهینه¬ی جذب، تاثیر پارامترهای مختلفی مانند ph، سرعت هم¬زدن و زمان جذب بررسی شد. منحنی کالیبراسیون برای محدوده¬ی خطی 7- 10  0/1 تا 6- 10  0/1 مولار و حد تشخیص 8- 10  7/2 مولار به¬دست آمد. سرانجام، اندازه¬گیری اتنولول در نمونه¬های حقیقی انجام شد.

استفاده از ویژگی های گرمازا بودن فرایند حلقه شیمیایی احتراق با کمک پتانسیل برنامه matlab برای تامین حرارت ناشی از افت دما در فرایند ریفرمینگ نفتا با محوریت حذف کوره می باشد.

در این پژوهش میکروذرات سیلیکای نانومتخلخل سنتز شدند. تاثیر پارامترهای مختلف بر روی فرایند سنتز، مورد آزمایش قرار گرفت. ذرات سنتز شده جهت شناسایی مورد آزمون های مختلف قرار گرفتند. در نهایت این ذرات بعد از اصلاح سطح، جهت جداسازی ستونی متیلن بلو مورد استفاده قرار گرفتند.

در این مطالعه سطح زئولیت با پوششی از دوپامین اصلاح سطح گردیید. و از جاذب مذکور در فرایند جذب نیترات در ستون بستر ثابت استفاده گردید. شرایط بهینه برای پارامترهای عملیاتی بدست آمد. و اثر یون های رقیب بررسی شد.

رسوب آسفالتین به عنوان یک فرآیند ناخواسته در طول فرآیند تولید نفت خام می باشد که به عنوان یک مشکل اساسی در مسیر پالایش و بهسازی نفت خام محسوب می شود. فناوری نانو از روش های نوین در حل این مشکل می باشد و امروزه مورد توجه محققین و صنعت گران قرارگرفته است. در تحقیق حاضر ابتدا نانو ذرات مگمایت توسط روش هم رسوبی سنتز و سطح نانو ذرات سوپر پارامغناطیس مگمایت با استفاده از دوپامین به صورت نانو لایه اصلاح گردید. به کمک تصویر میکروسکوپ الکترونی عبوری (tem)، اندازه نانو ذرات اصلاح سطح شده 9 نانومتر تخمین زده شد. سپس نانو ذرات اصلاح شده برای جذب آسفالتین از محلول آسفالتین مورد استفاده قرار گرفت. بررسی های لازم بر روی ایزوترم جذب و تأثیر دما در روند جذب آسفالتین بر روی نانو ذرات صورت پذیرفت و مدل های ایزوترم جذب لانگمویر، فروندلیچ، لانگمویر اصلاح شده و sle برای داده های موجود در سه دمای 25، 40 و 60 درجه سانتی گراد مورد استفاده قرارگرفت. نتایج نشان دادند که جذب آسفالتین بر روی سطح نانو ذرات اصلاح سطح شده از مدل جذب sle و لانگمویر اصلاح شده تبعیت می کند. که نشان دهنده جذب چند لایه ای آسفالتین توسط نانو ذرات مگمایت اصلاح شده می باشد. نتایج سینتیک جذب آسفالتین بر روی نانو ذرات موجود نشان داد که جذب آسفالتین به وسیله این نانو ذرات با سرعت بالا و درکمتر از 2 ساعت به تعادل نزدیک می شود. مطالعه روی مدل های سینتیک نشان داد که فرم غیر خطی مدل dem بیشترین تطابق را با داده های آزمایشگاهی دارد. بررسی ترمودینامیک جذب آسفالتین توسط نانو ذرات نشان داد که فرآیند مذکور گرماگیر می باشد. علاوه بر آن استفاده مکرر از نانو ذرات برای جذب آسفالتین مورد بررسی قرار گرفته و چندین مدل ایزوترم برای مراحل مختلف مطالعه شد. در انتها حذف آسفالتین از یک نمونه واقعی نفت خام نیز در دماهای مختلف توسط نانو ذرات مگمایت اصلاح سطح شده بررسی و روند جذب آسفالتین توسط مدل های ایزوترم مطالعه گردید.