قرارداد یامعامله با خود یک وضعیت حقوقی است و زمانی ایجادمی شود که یک شخص با دو عنوان تواماً و با نقش دو گانه اقدام به انجام یک عمل حقوقی بنماید . در مورد ماهیت این نهاد حقوقی بین فقهای امامیه و حقوقدانان اختلاف نظر وجود دارد ، برخی آن را ایقاع وبرخی عقد می دانند . همچنین فقها و حقوق دانان در وجود خیار مجلس و خیار تاخیر ثمن در این نهاد حقوقی اختلاف نظر دارند ، اما برفرض اینکه قائل به وجودخیار مجلس در آن باشیم ، زمان زوال این خیار زمانی است که نمایندگی پایان می یابد . در نظام حقوقی ما ولی قهری از انجام معامله با خود ممنوع نمی باشد اما قیم و امین دارای چنین ممنوعیتی به صورت مطلق می باشند . حق العمل کار نیز فقط در موارد مذکور در ماده 373 قانون تجارت مجاز به چنین کاری می باشد و در غیر این موارد نمی تواند خود را طرف عقدی قرار دهد که مامور در انجام آن می باشد مگربا اجازه آمر . در مورد وکیل نیز اگر موکل وکیل را از انجام معامله با خود نهی کرده باشد او نمی تواند خود را طرف قرارداد با موکلش قرار دهد که فقها امامیه و اهل سنت من باب وکالت در معامله با خود اختلاف نظر دارند . کلید واژه : معامله , خود , اصیل, نیابت, وکالت, نمایندگی.