هدف از انجام این پژوهش بررسی عوامل موثر بر کاهش فساد مالی در سازمانهای دولتی (موسسات پژوهشی تهران ) است. جامعه آماری متشکل از 2000 نفر شامل کارکنان، کارشناسان، متخصصین و صاحبنظران در حوزه اداری، مالی موسسات مذکور در تهران است. داده های این پژوهش بر پرسشنامه هایی با 43 گویه استوار است که از پنج متغیر اصلی مستقل (فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اداری ساختاری ـ رفتار مدیران) و دوازده متغیرفرعی گردآوری شده است. برای سنجش پایایی پرسشنامه ها، آزمون آلفای کرون باخ روی جامعه نمونه متشکل از 30 نفر انجام شد. نتیجه این آزمون بیش از 7% بود که گویای پایایی اولیه پرسشنامه هاست. تعداد جامعه آماری با استفاده از فرمول عمومی کوکران 317 نفر مشخص شد. از بین پرسشنامه های توزیعی 348 پرسشنامه به صورت تصادفی انتخاب شد. پایایی کل نمونه آماری، با آزمون آلفای کرون باخ 878% محاسبه شد. قبل از تحلیل داده ها با نرم افزار، توزیع متغیرها در جامعه و آزمون آن با کمک فرمول کولموگروف ـ اسمیرنوف مشخص شدند. نتیجه داده ها تأیید کرد که از پنج متغیر اصلی، فقط سه متغیر، شامل: 1) عوامل فرهنگی، 2) عوامل سیاسی، 3) عوامل اداری ـ ساختاری، تأثیر مثبت بر کاهش فساد مالی دارند. دو متغیر اصلی، شامل: عوامل اقتصادی، عوامل رفتار مدیران، و دوازده متغیر فرعی، شامل: 1) تدوین منشوراخلاقی، 2) جامعه پذیری ارزشهای فرهنگی، 3) توسعه مشارکت مردم، 4) جبران خدمات کارکنان، 5) تقویت نقش اطلاع رسانی، 6) تقویت نقش حکومت الکترونیک، 7) شفافیت دربُعدمالی، 8) توسعه اداره اسوه، 9) تعیین استاندارد سطح زندگی و ردیابی اموال، 10) استقلال شغلی و مسئولیت در برابرشغل، 11) مشارکت کارکنان در تصمیم گیری، و12) تفویض اختیار همراه با نظارت دقیق، تأیید نشدند. بر اساس آزمون فریدمن عوامل اصلی به ترتیب اولویت و میزان تأثیرگذاری عبارتند از: 1) رفتارمدیران، 2) اقتصادی،3) فرهنگی،4) اداری ـ ساختاری، و5) سیاسی. واژه های کلیدی: فساد، فساد مالی، اداری ـ ساختاری، اداره اسوه، رفتار مدیران.