وجود مشکلات ناشی از رشد شهرهای بزرگ، تراکم جمعیت و همچنین مهاجرت روستاییان به این شهرها موجب توجه و تاکید برنامه ریزان به تقویت و رشد شهرهای کوچک گردید.این اعتقاد وجود دارد که با تقویت شهرهای کوچک میتوان مسیر مهاجرت های روستاییان به شهرهای بزرگتر را تغییر داده و بسیاری از مشکلات موجود در نواحی روستایی را که ناشی از عدم دسترسی مناسب به مراکز خدماتی است برطرف نمود. نظر به اهمیت شهرهای کوچک ، این پژوهش به بررسی کارکرد این شهرها در توسعه منطقه ای شرق استان مازندران با رویکرد خلاقیت و کارآفرینی می پردازد و دارای اهدافی از جمله شناخت قابلیتها و ظرفیت های شهرهای کوچک منطقه شرق مازندران، بررسی تاثیرات این شهرها در جهت تعادل بخشی به منطقه و ارائه پیشنهادهای خلاقانه در راستای ایجاد امکانات رشد برای شهرهای کوچک می باشد. روش این پژوهش توصیفی و تحلیلی بوده و تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش جهت نیل به اهداف توسط نرم افزار spss، آزمون کای دو، آزمون f و تحلیل رگرسیون چند متغیره انجام گرفته است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که از میان شهرهای کوچک منطقه (کیاسر، سورک و رستمکلا)، شهر رستمکلا بیشتر توانسته نقش کلیدی در خدمات رسانی به نواحی پیرامون خود ایفا نماید که به تبع آن موجب کاهش وابستگی نواحی روستایی به شهرستان های ساری و بهشهر گردیده است. از طرفی در هر شهر همیشه ظرفیتی بیشتر از آنچه در وهله اول تصور میکنیم وجود دارد. اگر بتوانیم از طریق تشخیص صحیح مزیت های نسبی هر شهر، شرایطی را فراهم کنیم که مردم بتوانند بر اساس تخیلات بلندپروازانه فکر، برنامه ریزی و عمل کنند فرصت هایی جهت تولید ثروت و افزایش بازده اقتصادی فراهم میشود. همچنین نارضایتی افراد از سطح درآمد و نابرابری درآمد باعث میشود تا تمایل به کارآفرینی در آنها بیشتر گردد. بنابراین شهرهای کوچک میتوانند کارآفرینان موفق تری را به جامعه تحویل دهند. بطور کل شهرهای کوچک منطقه شرق مازندران، به لحاظ جمعیتی و کارکردی تاثیرات مثبتی در نظام شهری استان داشته اند و آنچه کارکرد این شهرها را کمرنگ نموده است تمرکز امکانات و خدمات در شهرهای بزرگ منطقه (ساری و بهشهر) بوده است.