یکی از مولفه های تمدن و بخش مهمی از حیات اجتماعی در هر جامعه ای آداب و رسوم آن است. مغولانی که به ایران حمله کرده و طی بیش از یک سده بر آن حکمرانی کردند، به واسطه ی نوع زندگی بدوی خود، دارای آداب و رسوم وی‍‍‍‍‍‍ژه ای بوده اند. این آداب و رسوم و باورها حتی تا اواخر حکومت ایشان هم چنان به قوت خویش باقی ماند. ایشان طی حملات گسترده، ویرانی های فراوانی در ایران آن روز به وجود آوردند، اما تحت نفوذ وزیران ایرانی، با فرهنگ و تمدن و هنرایرانیان آشنا و مجذوب آن شدند و مراکز علمی، فرهنگی و هنری را در پایتخت خود (تبریز) و سایر مناطق دایر نمودند. تولیدات علمی و نسخه های خطی از کتب تاریخی و مصور نمودن برخی از این نسخه ها مانند شاهنامه در دستور کار قرار گرفت. هدف این پژوهش بررسی آداب و رسوم و عقاید ایلخانان در نگاره های نسخه های مذکور می باشد. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و اطلاعات آن با شیوه ی کتابخانه ای به انجام رسیده است. در این پژوهش ضمن معرفی آداب و رسوم و عقاید ایلخانان نتایجی حاصل شد. این نتایج نشان می دهد که نگاره های دوره ی ایلخانی دربردارنده ی آداب و رسوم رایج در آن زمان می باشند و شاهنامه ی ابوسعیدی و جامع التواریخ از نسخه هایی هستند که آداب و رسوم ایلخانان را در نگاره ها بازتاب داده اند.