در سه دهه اخیر پلیمرهای مزدوج اهمیت علمی و صنعتی زیادی پیدا کرده اند. در سال 1992 وینبرگ و همکارانش مفهوم دهنده و گیرنده در پلیمرها را معرفی کردند. در سالهای اخیر با تلاش های انجام گرفته برای کم کردن پهنای باند گپ این سیستمها، به طور گسترده از پلیمرهای دارای عامل های گیرنده و دهنده استفاده می کنند.مکانیسم انتقال الکترون در این پلیمرها بدین صورت است که با غیر مستقر شدن سیستم ? الکترون از محل غنی الکترون به محل با کمبود الکترون و با نزدیک شدن سطح اربیتال های lumo و homo انتقال اتفاق می افتد که،باند گپها با توجه به قوی وضعیف بودن مولکول های دهنده و گیرنده می توانند کم و زیاد باشند که این امر علت رسانایی این پلیمرها می باشد. در این پروژه ما با متصل کردن یک انتهای زنجیرهای پلی انیلین توسط نفتالن که یک مولکول آروماتیک مسطح غنی از الکترون می باشد،به عنوان دهنده، و در طرف دیگر با استفاده از نانو ذرات zno که یک مولکول نیمه رسانا است در طرف دیگر به عنوان گیرنده الکترون و با زیاد کردن طول زنجیر مزدوج شدگی باعث افزایش رسانایی پلی آنیلین می شویم. در این تحقیق ما تاثیر نانو ذره بر روی باند گپها و نیز چگونگی تاثیر بر رسانایی پلیمر سنتز شده که کار جدید و پر کاربردی است ونحوه قرار گیری منومر ها در پلیمر، که در مقیاس 1 تا 100 نانومتر میباشد را مطالعه می کنیم و خصوصیات مواد تهیه شده از نظر الکتریکی با استفاده از روش ولتامتری چرخه ای (cv) مورد بررسی قرار داده خواهد شد. و این پلیمر تهیه شده در oled و فیلم های نازک ترانزیستورها و از همه مهم تر در سلول های خورشیدی کاربرد دارد. نانو ذرات تهیه شده با استفاده از روش های مناسبی از جمله میکروسکوپ الکترونی (sem)، میکروسکوپ الکترونی عبوری(tem)، روش های طیف سنجی مانند uv-vis ، ft-ir ، drs و پراش الکترونی ، یا خصوصیات حرارتی پلیمر مورد بررسی قرار گرفته وساختارشان مورد تایید قرار می گیرد. همچنین رفتار الکتریکی پلیمرهای حاصل با استفاده از روش ولتامتری چرخه ای بررسی می شود.