عدم حمایت کافی از مخترعین، نوآوران و صاحبان طرح و اندیشه و فراهم نکردن بستر و امنیت لازم برای آنها و همچنین عدم تسهیل ثبت ملّی و بین المللی، موجب می شود که بسیاری از اختراعات و طرحها و ایده ها و نوآوری ها، کتمان و در دسترس جامعه و عموم قرار نگیرد و این محرومیت، موجب از بین رفتن روحیه جسارت و ابتکار در نخبگان، ایجاد مانع در پایه ریزی صنعت پیشرفته، تنزل سطح کیفی زندگی افراد جامعه، جلوگیری از رشد و توسعه واحدهای تجاری و اقتصادی، عدم توان رقابت شرکت های داخلی با رقبای خارجی، راغب نبودن کشورها به ویژه کشورهای توسعه یافته به امر سرمایه گذاری و انتقال تکنولوژی به داخل کشور و رواج بیکاری، از جمله پیامدهای منفی آن است. از جهتی دیگر، الحاق به سازمان تجارت جهانی برای ایران بسیار ضروری است و این الحاق مستلزم پذیرش موافقتنامه جنبه های تجاری حقوق مالکیت فکری (موافقتنامه تریپس) است که این موافقتنامه علاوه برداشتن اصول کنوانسیون های مهّم راجع به مالکیت فکری، حاوی ضوابطی راجع به جنبه های مرتبط با تجارت حقوق مالکیت فکری و دارای حداقل استانداردهای جهانی جهت حمایت از حقوق مذکور است. بنابراین کم نقص بودن قوانین مربوط و پیروی از استانداردهای بین المللی و همچنین حمایت کافی و مناسب از صاحبان حقوق مالکیت فکری در داخل کشور و در عرصه های وسیع برون مرزی و نیز عدم حمایت بیش از حد از مالکان حق خارجی، به پیشرفت کشور و گسترش رقابت خواهد انجامید. این پژوهش به این نتیجه دست یافت که، گرچه قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری مصوّب 1386، نسبت به قانون 1310، به استانداردهای جهانی نزدیک شده است، لیکن پیشنهادات ارائه شده در بخش نتیجه، باید مورد نظر مقنن قرار گیرد.