از اواخر سال 2010 موجی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا به راه افتاد که برخی از آنها موجب سقوط دولتهای تونس، مصر، لیبی و یمن گردید و در برخی دیگر از کشورها مانند سوریه همچنان ادامه دارد. برخی از تحلیلگران سیاسی تحولات نوین خاورمیانه را در قالب بیداری اسلامی تصور می کنند و برخی دیگر از آن تحت عنوان بهارعرب یاد می کنند. دموکراسی خواهی و نیز مشکلات سیاسی و اقتصادی از جمله عواملی هستند که در ایجاد شکل گیری تحولات نوین خاورمیانه موثر بوده اند. در حال حاضر بیش از دو سال از بحران سوریه می گذرد بی آنکه تدبیری برای حل این بحران اندیشیده شود. برخی از کشورهای غربی به رهبری آمریکا و انگلیس و نیز متحدان عربی آنها مانند عربستان، قطر در جبهه مخالفان حکومت بشار اسد قرار گرفته اند و برخی کشورها مانند ایران، روسیه و چین در جبهه موافقان بشار اسد قرار دارند. در این میان ترکیه با بازگذاشتن مرزهای خود به روی پناهجویان سوری در قالب سیاست نو عثمانی گرایی و همچنین استقرار سیستم دفاع موشکی پاتریوت در خاک خود برای مقالبه با حکومت بشار اسد خواهان برکناری فوری بشار اسد از راس قدرت می باشد، در حالیکه ایران با توجه به گره خوردن منافع خود با سوریه خواهان حفظ حکومت بشار اسد است. هدف پژوهش حاضر بررسی تعامل و تقابل ایران و ترکیه در بحران سوریه با توجه به تحولات نوین خاورمیانه می باشد.به نظر می رسد با توجه به دیدگاه های متفاوت دوکشور ترکیه و ایران نسبت به تحولات سوریه، علی رغم همکاری های سیاسی و اقتصادی این دو کشور، در آینده شاهد سردی روابط ایران و ترکیه باشیم.