با توجه به این که مزیت های ofdm مبتنی بر فرض تعامد زیر سمبل های ارسالی می باشد، عدم تعامد زیر سمبل های دریافتی می تواند باعث ایجاد خطا و افزایش توان مصرفی در گیرنده گردد. در گیرنده های ofdm به علت اثر کانال، سمبل دریافتی دچار آفست فرکانسی می گردد که ایجاد خطا در بازیابی سمبل ارسالی می کند، همچنین عدم یکی بودن نرخ نمونه برداری در گیرنده و فرستنده از دیگر عوامل ایجاد خطا می باشد. لذا همزمان سازی در سیستم های ofdm یکی از با اهمیت ترین مراحل بازیابی سمبل می-باشد. برای همزمان سازی یک سمبل نیاز به یافتن زمان سمبل و آفست فرکانس است. یافتن زمان سمبل یعنی بدست آورن تخمینی از زمان شروع سمبل. همچنین همزمان سازی فرکانس سمبل باید به طور دقیق انجام شود زیرا در غیر این صورت تعامد زیر سمبل ها از بین رفته و باعث ایجاد خطا در سیستم می شود. به این منظور در فرستنده در ابتدای هر رشته داده ارسالی ، رشته ای با نام دیباچه اضافه می گردد. در گیرنده با تعریف یک نسبت ریاضی با نام متریک که نمایانگر تخمین زمانی شروع سمبل است، ابتدای دیباچه تخمین زده می شود. در تمامی روش ها فرض بر این است که در گیرنده دبیاچه شناخته شده است . متریک عموما شامل یک نسبت کسری می باشد که در مخرج آن شامل تابع خود همبستگی داده دریافتی در گیرنده با طول دیباچه می باشد . در صورت متریک با استفاده از عملیات همبستگی متقابل بین قسمت های مختلف رشته دریافتی ، همبستگی متقابل انجام می شود. در متریک های متفاوت سعی می شود که در صورتی که رشته دریافتی حاوی دیباچه باشد مقدار متریک بیشینه باشد. از نکات دیگر این است که متریک پیشنهادی دارای واریانس کمتری باشد و در حالت ایده آل دارای حالت تابع ضربه باشد که واریانس آن صفر است . همچنین متریک باید در snr های منفی نیز دارای عملکرد مناسبی باشد . همچنین به هر میزان که نسبت بیشینه اولیه شکل متریک به بیشینه ثانویه آن بیشتر باشد ، بیانگر این مطلب است که نتیجه متریک دارای اطمینان بیشتری می باشد. روش پیشنهادی در این پایان نامه دارای تمامی ویژگی های فوق می باشد به علاوه بر این که در مقایسه با روش های متداول رایج دارای عملکرد بهتری می باشد.