امروزه طراحی سازه های بتنی در برابر بارهای ضربه ای، به یکی از مهمترین دغدغه ی مهندسان سازه تبدیل شده است. سازه های بتنی همواره در معرض برخورد پرتابه هایی که توسط عوامل طبیعی مانند باد، زلزله و تسونامی ویا عوامل به وجود آمده به دست انسان مانند انفجارها و یا عملیات های تروریستی، به وجود می آیند، قرار دارند. از این رو از دهه ها پیش تحقیق برای پیش بینی اثرات موضعی ضربه بر روی بتن، مانند عمق نفوذ این پرتابه ها شروع شده است و فرمول های تجربی زیادی توسط محققان در این زمینه پیشنهاد شده است. در این مطالعه ابتدا فرمول هایی تجربی برای پیش بینی عمق نفوذ پرتابه های صلب با شکل دماغه ی تخت و پرتابه های با شکل دماغه ی تیز پیشنهاد شده که در مقایسه با دیگر فرمول های تجربی میانگین درصد خطای بسیار کمتری دارد. و سپس با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی مدل هایی برای پیش بینی عمق نفوذ پرتابه های مذکور ارائه شده است که در مقایسه با مدل های رگرسیونی هم از لحاظ ضریب همبستگی و هم از لحاظ میانگین درصد خطا، به مراتب بهتر عمل میکنند.