چکیده مقدمه: سندرم درد پاتلافمورال یکی از شایعترین اختلالات عضلانی اسکلتی می باشدکه بیش از 30 درصد ورزشکاران جوان و 25 درصد از افراد غیرورزشکار در زندگی خود آن را تجربه می کنند. یکی از درمان های غیر جراحی تمرین درمانی می باشد. تمرین درمانی با بهبود اصلاح اختلالات عضلانی (کوتاهی و ضعف عضلانی) موجب اصلاح راستای اندام تحتانی و کاهش فشار و استرس بر روی مفصل پاتلافمورال می شود. این تحقیق با هدف مقایسه تاثیر دو روش تمرین درمانی هشت هفته ای بر قدرت و انعطاف پذیری عضلات ران و شدت درد در زنان فعال مبتلا به سندرم درد پاتلافمورال انجام شد. مواد و روش کار: این تحقیق به روش نیمه تجربی و نمونه گیری در دسترس بر روی زنان 20 تا 35 ساله مبتلا به سندرم درد پاتلافمورال فعال در رشته ایروبیک در دو گروه 15 نفری انجام گرفت. هر دو گروه برنامه تمرینی را به مدت هشت هفته انجام دادند. برنامه تمرینی گروه یک شامل تمرینات کششی با و بدون استفاده از باند و تمرینات تقویتی با و بدون استفاده از کش مقاومتی بود. در مقابل گروه دو تمرینات کششی را بدون استفاده از باند و تمرینات تقویتی را بدون استفاده از کش مقاومتی انجام دادند. در ابتدا و پایان هشت هفته قدرت عضلات ران توسط دینامومتر دستی، انعطاف پذیری عضلات ران با انعطاف سنج لیتون و شدت درد با استفاده از مقیاس آنالوگ دیداری اندازه گیری شد. داده های به دست آمده از طریق آزمون های تی مستقل و وابسته بوسیله نرم افزار spss21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق: در پایان هشت هفته هر دو گروه بهبودی قابل ملاحظه ای در افزایش قدرت و انعطاف پذیری و کاهش درد نشان دادند(0.05>p) اما میزان افزایش قدرت در گروه یک در عضلات دور کننده ، نزدیک کننده، خم کننده، باز کننده، چرخش دهنده داخلی و خارجی، چهارسر رانی و همسترینگ ران نسبت به گروه دو به طور معنی داری بیشتر بود(0.05>p). بهبودی انعطاف پذیری عضلات همسترینگ و چهارسر رانی در گروه یک در مقایسه با گروه دو بیشتر بود(0.05>p) و تفاوت معنی داری در انعطاف پذیری عضلات دور کننده و نزدیک کننده ران نبود (0.05<p). شدت درد بطور معنی داری در گروه یک نسبت به گروه دو کاهش یافته بود (0.05>p). نتیجه گیری: تمرین درمانی موجب بهبود سندرم درد پاتلافمورال می شود، اما برنامه تمرینی شامل تمرینات تقویتی با و بدون استفاده از کش مقاومتی و تمرینات کششی با و بدون استفاده از باند موثرتر از برنامه تمرینی شامل تمرینات تقویتی بدون استفاده از کش مقاومتی و تمرینات کششی بدون استفاده از باند بود. با توجه به یافته های تحقیق استفاده از برنامه تمرینی که شامل تمرینات تقویتی با و بدون کش مقاومتی و تمرینات کششی با و بدون باند در درمان سندرم درد پاتلافمورال توصیه می شود.