هدف اصلی این پژوهش؛ بررسی و بازسازی ساختار و طبقات ارتش هخامنشی بر اساس منابع مکتوب و تصویری در ایران می باشد. بستر زمانی این پژوهش ، دوره ای بین 332-539 پ.م ، به عبارتی عصر هخامنشی در ایران می باشد. بررسی این ارتش در محدوده جغرافیایی ایران انجام گرفته است. روش به کار رفته برای این پژوهش کتابخانه ای می باشد؛ و سبک به کارگیری اطلاعات از طریق بررسی متون و کتب، تحلیل توصیفی است. یافته های بدست آمده در این مطالعه، بیشتر به بحث و بررسی ساختار ارتش هخامنشی بر اساس منابع مکتوب و تصویری و نیز عوامل مرتبط با این ساختار می پردازد. تجزیه و تحلیل مطالب نشان داد تنها با استناد به نقوش برجسته و منابع تصویری، نمی توان ساختار و طبقات ارتش هخامنشی را بازسازی کرد؛ بلکه متون و منابع مکتوب ، نیز تکمیل کننده منابع تصویری می باشند.حفظ اقتدار سیاسی هخامنشیان در سرزمینهای مفتوحه به طور مطلق وابسته به یک ارتش قدرتمند نبود؛ بلکه با توجه به شرایط موجود، برگرفته از یک دکترین سیاسی، مبتنی بر مدارا و همزیستی مسالمت آمیز بود