جهانی شدن به همراه پیشرفت های سریع تکنولوژی های ارتباطی، جهانی شبکه ای ترسیم می کند که با شتاب به گردش اطلاعات در معرض افراد و جوامع به حساسیت بیشتر دولت ها در هدایت و نظارت بر افکار عمومی چه در داخل و چه در خارج از مرزها می انجامد. به میزان توانایی دولت ها در هدایت و کنترل افکار عمومی، برآوردن اهداف و منافع به شکل نرم افزایش می یابد که در حال حاضر از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. این پژوهش به مطالعه ی چگونگی تاثیرگذاری شبکه های اجتماعی برخط بر دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی دولت ها پرداخته است. با این فرضیه که شبکه های اجتماعی برخط از طریق به کارگیری و تجهیز دیپلماسی عمومی مدرن موجبات افزایش قدرت نرم کشور ها به خصوص ایالات متحده آمریکا را سبب می شوند. این پژوهش با استفاده از چارچوب نظری قدرت نرم نای و با روش توصیفی تحلیلی به اثبات فرضیه ی مربوطه می پردازد. نتایج نشان می دهد، شبکه های اجتماعی برخط با توجه به ساختار، ویژگی ها و ظرفیت هایشان به شکل گسترده، پرشتاب و با صرف هزینه های کم تر در پیشبرد کاربردها و اهداف دیپلماسی عمومی قابل بهره برداری است. که این امر با توجه به نوع نظام سیاسی و بسترهای اجتماعی و فرهنگی کشورها دارای پیامد های متفاوتی است. دولت های دموکراتیک از جمله ایالات متحده آمریکا در راستای افزایش قدرت نرم خود و پیشبرد سیاست خارجی با توجه به فرهنگ و اطلاعات، دو عامل عمده و تاثیرگذار در قدرت نرم و با درک چگونگی ظهور موثر این دو عامل در دیپلماسی عمومی، شبکه های اجتماعی برخط را در راستای هدایت و نظارت بر افکار عمومی جهانی، افزایش قدرت نرم، تحقق منافع ملی وسیاست خارجی شان، مورد بهره برداری قرار می دهند.