با توجه به افزایش کاربرد غشاها در صنایع جداسازی مختلف از جمله صنایع آب و پساب، در این پایان نامه تلاش شده است تا ابتدا اطلاعات مختصری در ارتباط با غشاهای فیلم نازک (tfc) داده شود. پس از بررسی منابع و تعیین آزمایش های مورد نیاز و مشخصات غشای پیشنهادی، یک نمونه از غشاهای ترکیبی فیلم نازک (tfc) بر پایه ی پلیمر پلی آمید با زیرلایه ی پلی سولفونی ساخته شد. پس از ساخت غشای پایه و لایه نشانی آن، عملکرد غشاء با استفاده از آب مقطر، آب نمک ppm 2000 و خوراک ورودی به واحد اسمز معکوس نیروگاه برق مشهد به عنوان یک پساب صنعتی، مورد آزمایش قرار گرفته و نتایج آن ها مورد بحث و بررسی قرار گرفت. جهت اطمینان از لایه نشانی و شناخت بهتر مورفولوژی غشاء، از میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) استفاده شد و از سطح مقطع غشاء عکس برداری شد. درصد دفع و شار غشای ساخته شده در آزمایش های مختلف به این ترتیب به دست آمد، شار آب مقطر: l/m2h 20، درصد دفع غشاء برای آب نمک ppm 2000 در زمان پایا شدن شرایط غشاء: 97/33 و درصد دفع غشاء برای tds آب ورودی به واحد اسمز معکوس نیروگاه برق مشهد (پساب صنعتی با میزان tds برابر با ppm 620) در زمان پایا شدن شرایط غشاء: 94/75. درصدهای دفع بالا به همراه شار بالای غشاهای ساخته شده نشانگر عملکرد مطلوب این غشاها می باشد. سپس عملکرد غشا ی فیلم نازک ساخته شده و همچنین یک غشا ی تجاری ro، با استفاده از یک غشای اولترافیلتراسیون (uf) به عنوان فرآیند پیش تصفیه در نظر گرفته شد، بررسی شد. با توجه به نتایج به دست آمده، مشاهده شد که میزان شار در غشاهای ساختگی و تجاری، با وجود پیش تصفیه ی اولترافیلتراسیون افزایش داشته است. این افزایش شار در غشای تجاری و ساختگی به ترتیب، 13 و14 درصد بود. در ارزیابی یک طرح، سامانه یا پروژه از دیدگاه اقتصادی، بسته به نوع آن می توان از شاخص های متنوعی استفاده نمود. به طور عام در طرح هایی که به تصفیه و یا انتقال آب مربوط می شوند، از تعریف قیمت تمام شده ی آب (twc) استفاده می گردد. در این پایان نامه نیز این بررسی های اقتصادی انجام شده است. قیمت تمام شده ی آب برای پیش تصفیه ی uf در مقادیر مختلف نرخ تنزیل 6، 8 و 10 به ترتیب 0/2، 0/22 و 0/24 دلار به ازای هر متر مکعب به دست آمد. در انتها آنالیز حساسیت قیمت تمام شده ی آب با استفاده از پیش تصفیه ی uf و بدون پیش تصفیه ی uf به برخی عوامل انجام شد و ظرفیت اقتصادی واحد .(ظرفیتی که در روش uf اقتصادی می گردد) بدین ترتیب به دست آمد: در نرخ تنزیل 6 درصد، 2/65 برابر ظرفیت موجود (در حدود 45 متر مکعب در ساعت)، برای نرخ تنزیل 8 درصد، حدود 57 متر مکعب در ساعت و در نرخ تنزیل 10 درصد این مقدار حتی از 4 برابر ظرفیت سامانه نیز بیشتر شد.

رودخانه کر بزرگترین رودخانه استان فارس بوده و از منابع مهم تأمین آب این استان به شمار می آید. وجود واحدهای بزرگ صنعتی، مسکونی و زمین های کشاورزی در اطراف این رودخانه، موجب آلودگی آب این رودخانه طی سالیان اخیر شده است. در سایر تحقیقات صورت گرفته بر روی آلودگی رودخانه منابع آب معمولاً وزن دهی برای پارامترهای آلاینده در نظر گرفته شده است. بنابراین در این تحقیق پارامترهای تأثیرگذار در کیفیت آب رودخانه بر اساس میزان اهمیتشان در دو بخش شرب و کشاورزی با استفاده فرآیند سلسله مراتبی (ahp) وزن دهی شده و کیفیت آب رودخانه برآورد شد و مناطق آلوده در هر بخش شناسایی شدند. برای بررسی بهتر کیفیت آب رودخانه، بررسی ها در دو فصل خشک و مرطوب انجام شد. پارامترهای کیفی آب در 11 ایستگاه در امتداد مسیر رودخانه کر از سد درودزن تا دریاچه طشک و بختگان جمع آوری شد. سپس با استفاده از نرم افزار arcgis، پارامترهای مورد نظر برای کل مسیر رودخانه درون یابی شدند. برای بررسی کیفیت آب رودخانه از نقطه نظر شرب، در ابتدا دو شاخص nsfwqi و said محاسبه شدند. میانگین شاخص nsfwqi برای کل مسیر رودخانه در فصل خشک 2/62 و برای فصل مرطوب 26/71 به دست آمد که کیفیت را در فصل خشک در رده متوسط و در فصل مرطوب در رده خوب ارزیابی می کند. از نظر شاخص said، محدوده سد درودزن تا بعد از بند امیر نیازمند اقدامات مدیریتی محیط زیستی می باشد. این شاخص کیفیت آب رودخانه کر را در فصل پرباران مناسب ازریابی کرد. در ادامه وزن پارامترهای مورد استفاده در شاخص nsfwqi برای رودخانه کر با استفاده از فرآیند سلسله مراتبی با توجه به منابع آلاینده در منطقه مورد مطالعه و قضاوت کارشناسی اصلاح شد و کیفیت آب رودخانه مجدداً ارزیابی گردید. میانگین مقدار شاخص kor ahp-wqi در فصل خشک 4/58 و در فصل مرطوب 38/74 برای کل رودخانه کر به دست آمد. سپس معیارهای کیفیت آب، به زیرمعیارها تقسیم شد و پس از وزن دهی و کیفیت آب رودخانه برآورد گردید و با استفاده از نرم افزار arcgis نقشه کیفیت آب رودخانه تهیه شد. در این قسمت کیفیت آب رودخانه در فصل خشک برای مصرف آشامیدن در مناطقی نظیر پایین دست زهکش کوه سبز، پل خان و بندامیر نامناسب و در مناطقی نظیر زیر سد درودزن، بند فیض آباد و پل شهید غنی زاده مناسب برآورد شد. در فصل مرطوب مناطق نامناسب شامل پل خان، بند امیر و پل رحمت آباد و مناطق مناسب شامل زیر سد درودزن و پل شهید غنی زاده بود. با استفاده از فرآیند سلسله مراتبی کیفیت آب رودخانه برای مصرف کشاورزی نیز بررسی شد و نتایج آن به صورت نقشه ارائه گردید. در این نقشه ها مشاهده می شود که کیفیت آب رودخانه برای مصرف کشاورزی در فصل خشک در ایستگاه های بند امیر، پل رحمت آباد و پل شهید غنی زاده نامناسب و در ایستگاه های زیر سد درودزن و پل فلزی مناسب می باشد. در فصل مرطوب نتایج مشابهی به دست آمد.