افزایش جمعیت شهرهای ایران طی چند دهه ی اخیر صرفاً ناشی از رشد طبیعی جمعیت و زاد و ولد نبوده است بلکه در اثر مهاجرت شدید روستاییان به وجود آمده است. کاهش نزولات جوی و به عبارتی خشک سالی یکی از عوامل اصلی و تشدید کننده ی مهاجرت روستاییان است. مسئله مهاجرت بی رویه روستا- شهری از اساسی ترین مسائلی است که کشورهای جهان سوم با آن روبرو هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خشک سالی و مهاجرت انجام گرفته است. این پژوهش از نظر روش توصیفی است و از آن جایی که به تحلیل همبستگی بین متغیرها (مهاجرت و خشک سالی) پرداخته شده است از نوع همبستگی است. بخش کاخک در شهرستان گناباد از خراسان رضوی به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شده است. بخش کاخک شامل شهر کاخک، دهستان زیبد (23 آبادی) و دهستان کاخک (55 روستا) می باشد. به صورت تصادفی روستاهای دیسفان، استاد، زیرجان، روچی، کلات، سقی، خانیک و پچک، دهستان زیبد و شهر کاخک به عنوان نمونه انتخاب شدند. از نظر زمانی، دوره آماری مورد بررسی 1390-1370 می باشد. اطّلاعات گردآوری شده براساس آمار توصیفی و استنباطی (آزمون ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون) از طریق نرم افزارآماری 20spss مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد بین خشک سالی و میزان مهاجرت رابطه معنادار معکوسی وجود داشت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر خشک سالی قادر به پیش بینی مهاجرت نبود.