حرکت تومورهای قفسه سینه ناشی از تنفس، یکی از بزرگ ترین مسائل چالش برانگیز در درمان سرطان با اشعه می باشد. تغییراتی که در آناتومی بدن طی تصویربرداری در اثر حرکات ناشی از تنفس رخ می دهد، مشکلات زیادی را در رادیوتراپی بر مبنای تصویر ایجاد می کند که مهم ترین آن ها آسیب به بافت های سالم اطراف بافت سرطانی می باشد. بنابراین اطلاع از موقعیت تومور در هر لحظه می تواند کمک به سزایی در حل این مشکل داشته باشد. تصویربرداری چهاربعدی یکی از روش هایی است که برای ردیابی این تغییرات در فازهای تنفسی متفاوت پیشنهاد شده است. از طرفی می توان دقت ردیابی حرکت را به وسیله تولید تصاویر مجازی بین این تصاویر، افزایش داد. به این صورت بیمار از اسکن دوباره برای تولید تصاویر جدید محفوظ می ماند. برای این منظور نیاز است از فن درون یابی برای ایجاد داده های جدید میان دو تصویر در دسترس، استفاده کرد. روش استفاده شده در این تحقیق نیازمند جابه جایی های صورت گرفته از تصویر اول به دوم می باشد که این هدف به کمک فن ثبت تصویر محقق می شود. در این تحقیق برای یک مجموعه تصاویر چهاربعدی قفسه سینه، از چهار الگوریتم ثبت پرکاربرد برای به دست آوردن میدان جابه جایی بین دو حجم تنفسی استفاده شده است. از آن جا که دقت تصویر درون یابی شده به دقت میدان جابه جایی به دست آمده بستگی دارد، عملکرد این چهار الگوریتم در تولید تصویر مجازی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان دهنده عملکرد دقیق تر الگوریتم های ثبتی بود که میدان برداری متقارن ایجاد می کنند. به این معنی که ثبت تصویر اول به دوم یا تصویر دوم به اول، یک میدان برداری یکسان را تولید می کند.