در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از بافت متناظر یک سویه ی فارسی-انگلیسی جنبه های فرضیه ی شفاف سازی در ترجمه بررسی شود. برای انجام این کار، ترجمه های انجام شده از "مقدمه" و 8 فصل از گلستان سعدی توسط فرانسیس گلدوین (1808)، سرادوین آرنولد (1899) و ادوارد ب. ایستویک (1852) مورد مطالعه قرار گرفتند تا موارد استفاده از شفاف سازی مشخص شده و در مرحله ی بعد مورد تحلیل قرار گیرند. برای بررسی و تحلیل شفاف سازی در این تحقیق از تقسیم بندی کلودی (2004) استفاده شد. یافته های این تحقیق فرضیه ی شفاف سازی را تأیید کرد و مشخص کرد که مترجمان، از تمام انواع شفاف سازی (اجباری، اختیاری، کاربرد شناختی و ترجمه ذاتی ) استفاده کرده اند. بررسی ها نشان داد که شفاف سازی اجباری متداولترین استراتژی ای است که هر سه مترجم از آن بهره برده اند