تعاونی های کشاورزی با هدف یکپارچه سازی اراضی کشاورزی، بهبود وضعیت زندگی کشاورزان، توسعه روستایی و توسعه کشاورزی پس از اصلاحات ارضی دهه 40 ایجاد شد و پس از طی فراز و نشیب های زیاد، اکنون به عنوان یکی از نظام های بهره برداری تقریباً موفق در سطح کشور مطرح شده است. هدف از این تحقیق که به صورت پیمایشی صورت گرفته است، امکان سنجی تشکیل تعاونی گردوکاران در شهرستان های بافت و رابر استان کرمان می باشد. این تحقیق از نوع هدف کاربردی و از لحاظ تحلیل داده ها از نوع توصیفی و همبستگی می باشد. داده ها در این تحقیق از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری گردید. به منظور تعیین روایی پرسشنامه از نظرات اساتید دانشگاه تربیت مدرس اعضای انجمن گردوی استان کرمان و کارشناسان مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان های بافت و رابر استفاده شد. جهت تعیین پایایی پرسشنامه از آماره ی آلفای کرونباخ استفاده شد که میانگین ضریب آلفای کرونباخ 0/8 برآورد شد که نشان از پایایی خوب ابزار تحقیق دارد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کشاورزان گردوکار شهرستان های بافت و رابر(5720n=) می باشد. حجم نمونه (210n=) با استفاه از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب مشخص شد. از بین پرسشنامه های توزیع شده 120 پرسشنامه جمع آوری شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اطلاعات در هفت بخش ویژگی های شخصی، آگاهی از اصول تعاونی، امکان پذیری تشکیل تعاونی گردوکاران،دیدگاه نسبت به تشکیل تعاونی و وضعیت بازاریابی ومحصول گردو، جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل واقع شد. نتایج نشان می دهد دیدگاه کشاورزان نسبت به تشکیل تعاونی گردوکاران با میانگین 3/70 و انحراف معیار0/85 "مثبت" است0 مولفه امکان پذیری در این تحقیق با 21 گویه اندازه گیری شد که گویه ها به چهار دسته عوامل فردی انگیزشی، عوامل اجتماعی، عوامل زیر ساختی و حمایتی و عوامل فنی تقسیم شدند. براساس یافته ها"عوامل فردی و انگیزشی" با ضریب تغییرات294/0 در رتبه اول و "عوامل فنی" با ضریب تغییرات 0/491 در رتبه آخر قرار دارند. در کل میزان امکان پذیری تشکیل تعاونی گردوکاران با میانگین 3/123 و انحراف معیار 1/15نسبتا زیاد است.