علی رغم اینکه تاکنون پیشرفت های زیادی در مکانیک کلاسیک و کوانتوم صورت گرفته، امّا هنوز این دو نظریه ی فیزیکی با مشکلات بسیاری مواجه اند. در حال حاضر یکی از مشکلات اساسی در فیزیک، مسئله ی اندازه گیری است، که با توجه به اهمیّت آن در رسیدن به دقیق ترین نتایج آزمایش ها می توان گفت تا حدودی اساسی ترین معضل فیزیک می باشد. بیشتر دانشمندان بر این باورند که یک واقعیت انتزاعیوجود دارد که تا حدی برای ما ناشناخته است و ما از طریق اندازه گیری اطلاعاتی راجع به این واقعیت کسب می کنیم.در فیزیک کوانتوم فرض بر این است که در طی فرایند اندازه گیری حقایق ناشناخته ای کشف می شوند که از قبل وجود داشته اند. مانند آزمایش اشترن-گرلاخکه هدف از آن تعیین حرکت مغناطیسی اتمها از طریق انحراف اتمهای خنثی در میدان مغناطیسی غیر یکنواخت بوده است. بیش از یک قرن قبل احتمالاً مارگنواولین فیلسوفی بود که به تفاوت بین آماده سازی حالت کوانتومی و اندازه گیری بخش قابل مشاهده ی سیستم پی برد. هر فرایند تکرارپذیری که احتمال های خوبی از تمامی مشاهده پذیرها ارائه نماید، فرایند آماده-سازی حالت نامیده می شود. این فرایند ممکن است آزمایشگاهی بوده و یا فرایندی طبیعی باشد که انسان در آن دخیل است.