امروزه ارتقاءکیفیت فضای شهری، یکی از نیاز های اساسی جامعه شهری است، فضاهای عمومی نامطلوب و بی کیفیت به جامعه گریزی افراد منجر می شود. لذا گسترش فضاهای باز جمعی و ایجاد مراکز فراغتی، تفریحی مدرن یکی از اهداف مهم برنامه ریزان مدیریت کلان شهرها می باشند.با یک مطالعه دقیق از وضعیت موجود فضاهای شهری و ارزیابی کیفی آن می توان در خصوص برنامه ریزی و اجرای بهینه طرح ها، افزایش کیفیت سطح زندگی ورضایتمندی استفاده کنندگان فضا تصمیمات لازم را اتخاذ نمود. لذا اهداف این پژوهش را می توان شناسایی، اول ویت بندی و سنجش کیفیت فضایی خیابان احمد آباد مشهد بر شمرد. از این رو با استفاده از شاخص های بزهکاری و جرم، روشنایی در شب، حضور بانوان و کودکان در فضا، فضای های باز و عمومی در بعد امنیت، امکانات رفاهی و تفریحی، دسترسی به حمل و نقل عمومی، دسترسی به مبلمان و اثاثه شهری، دسترسی به فضای سبز، دسترسی به کاربری های تجاری در بعد دسترسی به خدمات و آلودگی بهداشتی، آلودگی بصری، آلودگی صوتی، آلودگی نمادی در بعد آلودگی های محیطی، در محور مربوطه مورد بررسی قرار گرفته است. روش مورداستفاده برحسب هدف(روش تحقیق کاربردی) وشیوه ی مطالعه برحسب روش(تحقیق توصیفی تحلیل)پیمایشی میباشد.برای گردآوری اطلاعات ازروشهای میدانی وپیمایشی مانند مصاحبه وپرسشنامه مورد استفاده قرار گرفته است و در انتها با استفاده از تکنیک تاپسیس به اولویت بندی کیفیت فضایی خیابان احمد آباد پرداخته ایم. جهت ارزیابی کیفیت فضایی خیابان احمد آباد، با توجه به ویژگی های عملکردی، کالبدی، محور مورد مطالعه به 3 قسمت متمایز حوزه بندی شده است، بررسی ها نشان می دهد حوزه مرکزی محور حد فاصل خیابان پاستور تا میدان احمد آباد بهرین کیفیت فضایی یک خیابان شهری را به لحاظ شاخص های بررسی شده دارا می باشد.