هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر فرار دختران نگه داری شده در مراکز نگهداری زنان و دختران آسیب دیده در شهر مشهد با تاکید بر آسیب های نظام خانواده می باشد. روش پژوهش روش کیفی بوده و جامعه آماری در این پژوهش کلیهی دختران فرار کرده از منزل که در مراکز فوق الذکر نگهداری می شوند می باشد. روش نمونه گیری، استفاده از نمونه گیری هدفمند می باشد. مصاحبه نامه ها پس از طراحی با کمک چند مددکار اجتماعی تکمیل گردید و تکنیک اصلی، مصاحبه عمیق بوده است. یافته ها نشان داده که، بیشترینموردها بین18 تا 21 سال، دارای تحصیلات در مقطع راهنمایی، دارای والدین با نسبت فامیلیو غیرفامیلی بوده اند. مسأله فرار از واکنش های منفی دفاعی و روانی است که در این دختران و نمونه مورد بررسی وجود دارد. پیگیری والدین بعد از فرار نوجوانان از خانه و نوع برخورد آنان در اولین برخورد پس از بازگشت این نوجوانان به خانه، در ماندگاری آنان در خانه و سازگاری با والدین تأثیر دارد. بیشتر این دختران دارای وضعیت زندگی نامناسب از نظر اقتصادی، آموزشی و فرهنگی می باشند و خانواده عامل اصلی و ریشه اصلی فرارشان بوده است. آنها از محیط ناآرام و خشن خانواده و بی نظمی موجود در آن و آسیب هایی از جمله طلاق، اعتیاد، به زندان رفتن، مرگ و ازدواج والدین، ترک تحصیل رنج می برند. داشتن دوست پسر،آرزوی موقعیتی بهتر از خانه در بیرون نیز از انگیزه های آنها بوده است. برخی از آنان انگیزه فرار خود را معرفی کرده اند از سوی دیگر، تمامی آنها از فرار خود پشیمان شده و بیان کرده اند ار فرارشان نتیجه ی مثبتی نگرفته اند. بسیاری از آنها توانایی برقرار ارتباط با سایر اعضای خانواده بالاخص والدین نداشته اند لذا نظارت پایینتری را نیز داشته اند و والدین نظارت خاصی بر روی آنها ندارند. بیشتر دختران که یکبار اقدام به فرار کرده اند. اما برخی نیز سابقه چندباره دارند و این فرار گاهی با موفقیت و گاهی با شکست روبرو بوده است. عامل نهانی که می توانست از فرار آنها جلوگیرینماید گرایش های مذهبی بوده است. از سوی دیگر اعتماد و دینداری در بین اعضای خانواده نیز بیشترین تأثیر را بر کاهش انگیزه فرار داشته است. تعدادی از آنها در خانه مورد سواستفاده جنسی اعضای خانواده و یا نزدیکان خود قرار گرفته اند. دختران بعد از فرار با پیامدهایی چون؛ ترک تحصیل، رابطه با جنس مخالف، سوء استفاده ی جنسی، روسپیگری، عضویت در باندهای خلاف و فساد، افسردگی، خودزنی، خودکشی، مصرف مواد مخدر و الکل و طرد از خانواده در سطح جامعه روبه رو بوده اند و دچار انواع آسیب های عاطفی و اجتماعی گشته اند.