نام پژوهشگر: مرضیه اسماعیلی چرمهینی
مرضیه اسماعیلی چرمهینی مهران غیاثی
این پایان نامه شامل دو بخش است بخش اول تهیه ی آلکیل بنزن خظی از طریق واکنش ترانس آلکیلاسیون 4،1- دی دودسیل بنزن با تولوئن در حضور زئولیت اسیدی است . از این ماده به عنوان الگویی مشابه با آلکیل بنزن های سنگین استفاده شد. بخش دوم سنتز حسگرهای گلوکز از طریق عامل دار کردن نانولوله ی کربنی چند لایه به عنوان یک بستر مناسب برای این کار است، که در این پروژه دو بستر با لیگاند انتهایی متفاوت سنتز شد و سپس نانو ذره ی نقره بر روی آن ها تثبیت شد. در صنایع پتروشیمی از واکنش بنزن با اولفین ها ابتدا آلکیل بنزن خطی(lab) تهیه شده و سپس به آلکیل بنزن سولفونات تبدیل می شود.در مسیر واکنش اولفین با بنزن علاوه بر تولید lab آلکیل بنزن سنگین(hab) نیز تولید می شود که شامل 2 یا 3 استخلاف آلکیل است. بنابراین در این پروژه سعی بر این بود که ترکیب hab از طریق واکنش ترانس آلکیلاسیون به lab تبدیل شود. از 4،1- دی دودسیل بنزن به عنوان ترکیبی مشابه با hab استفاده شد و واکنش در حضور زئولیت بتا با نسبت 38=sio2/al2o3 در دو سامانه متفاوت ناپیوسته و پیوسته انجام شد. از تولوئن زیر و فوق بحرانی برای انجام واکنش در شرایط پیوسته استفاده شد. شرایط بهینه در دو سامانه به-دست آمد و عملکرد زئولیت های بتا و موردنیت سنتز شده با نسبت های مختلف از sio2/al2o3 در شرایط بهینه بررسی شد و بهترین کاتالیست معرفی گردید. سپس واکنش ترانس آلکیلاسیون hab با تولوئن در شرایط بهینه ودر حضور بهترین کاتالیست انجام شد. گزینش پذیری آلکیل بنزن خطی در تمام شرایط به دست آمد. بالاترین گزینش پذیری مربوط به زئولیت بتا با نسبت 38=sio2/al2o3 بود و تفاوت زیادی در گزینش پذیری آلکیل بنزن خطی در دوسامانه ی ناپیوسته و پیوسته برای این زئولیت مشاهده نشد. در صورتی که از بنزن به جای تولوئن استفاده شود می توان با حذف بعضی از واکنش های جانبی گزینش پذیری در محدوده ی آلکیل بنزن خطی را افزایش داد. حسگرهای گلوکز از موفق ترین حسگرهای موجود در بازار هستند که به اندازه گیری غلظت گلوکز خون می پردازد. در این پروژه طی چند مرحله نانولوله ی کربنی چند لایه عامل دار شد، دو بستر با انتهای متفاوت آمین دار و تایول دار سنتز شد؛ تفاوت سنتز آن ها در مرحله ی آخر عامل دار شدن است. نانو ذره ی نقره بر روی بسترهای ساخته شده تثبیت شد و جهت انجام کارهای الکتروشیمیایی در اختیار آزمایشگاه تجزیه قرار داده شد.