این پژوهش با هدف بررسی نقش همزمان راهبردهای انگیزشی (اهدف پیشرفت، خودکارآمدی و اضطراب امتحان)، راهبردهای یادگیری شناختی (مرور ذهنی، بسط دهی و سازمان دهی) و آگاهی های فراشناختی(راهبردهای کلی خواندن، حل مسئله و راهبردهای حمایت خواندن) در پیش بینی پیشرفت تحصیلی درس زبان انگلیسی انجام گرفت. یافته های بدست آمده نشان داد که بین متغیرهای خودکارآمدی، بسط دهی، تبحرگرایی، عملکردگرایی، راهبردهای کلی خواندن، حل مسئله و راهبردهای حمایت خواندن، با پیشرفت تحصیلی در درس زبان انگلیسی رابطه مثبت و معنی دار و بین متغیرهای اضطراب امتحان و اجتناب از عملکرد با پیشرفت تحصیلی در درس زبان انگلیسی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد در حالی که بین متغیرهای مرور ذهنی، سازمان دهی و اجتناب از تبحر با پیشرفت تحصیلی در درس زبان انگلیسی رابطه معنی داری به دست نیامد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد مجموعا 29 درصد از واریانس نمره زبان انگلیسی توسط متغیرهای خودکارآمدی، اضطراب امتحان و حل مسئله تبیین شد. در نهایت می توان از بین متغیرهای مورد بررسی سه متغییر خودکارآمدی، اضطراب امتحان و حل مسئله از اهمیت بالایی برخوردار بوده و می توان از آنها برای بهبود نمرات درس زبان انگلیسی بهره گرفت.