نام پژوهشگر: مریم وجدان طلب فومنی
مریم وجدان طلب فومنی زهره رحمانی
زنان در طول تاریخ گاه مورد احترام و گاه به دلیل شرایط خاص جسمی و روحی خود مورد ظلم و بی مهری قرار گرفته اند، حقوق زنان یکی از مباحثی که در حال حاضر هم در قوانین اساسی و هم در کنوانسیونها و اسناد بین المللی مورد توجه خاصی قرار گرفته است. قانون اساسی ما به صراحت به برخورداری از " حقوق مساوی " و اینکه " زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند " توصیه نموده است. در اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر این امر تأکید شده است : " همه افراد در برابر قانون یکسان هستند و از امتیاز مساوی برخوردارند و همه دولتها موظفند شرایط مساوی برای بهره مندی همه افراد در استفاده از قانون را فراهم نمایند " . با مقایسه قوانین و مقررات ایران با اسناد بین المللی به این نتیجه می رسیم که زنان بعنوان اصلی ترین رکن خانواده از بسیاری از حقوق خود نه تنها بعنوان یک زن بلکه بعنوان یک مادر در قوانین داخلی ما، محروم هستند. و در خصوص حقوق زن و مرد تبعیضات و نابرابری هایی به چشم می خورد .