"منبر" به عنوان یکی از اشیاء و وسایل کاربردی در آثار و فضاهای معماری مذهبی، خصوصاً در مساجد، تکایا و حسینیه ها جایگاه ویژه ای داشته است. اهمیت و جایگاه این وسیله هنرمندان را بر آن داشته که همواره به این وسیله نگاه ویژه ای داشته باشند و آثار ارزشمندی را خلق کرده و به یادگار گذارند. به راحتی می توان گفت: از جمله بهترین مجموعه های هنرهای چوبی ایران بعد از اسلام منبرهای چوبی به جامانده از ادوار مختلف تاریخ اسلامی ایران می باشد که هر یک بیانگر شاخصه های هنری دوره ی مربوطه می باشد. در این پژوهش برای شناخت بیشتر و کلی تر هنرهای سنتی مخصوصاً هنرهای چوبی ایران، به بررسی منبرهای چوبی شاخص ایران پرداخته می شود. پس از تعریف، تاریخچه و جایگاه جامعه شناسی منبر در فرهنگ اسلامی، به بررسی ویژگی های ساختاری و زیبایی شناسی منبرهای چوبی شاخص باقی مانده از دوران اسلامی ایران که هر یک در نقاط مختلفی از ایران قرار دارند، پرداخته شده و الگوهای ساختاری و تزئینی آنها مورد بررسی قرار گرفته است.