امروزه مساله مواد مخدر و سوء مصرف آن یکی از معضلات بزرگی است که گریبانگیر اکثر کشورهای دنیاست. سوء مصرف مواد که از آن به عنوان بلای خانمانسوز یاد می شود، در کشورهای جهان سوم و در حال توسعه نمود بیشتری دارد. کشور ما هم به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و هم مرز بودن با کشورهایی که قانون مشخصی برای مبارزه با مواد مخدر ندارند و همچنین خرید و فروش و کشت خشخاش در آن کشور که یکی از منابع در آمد مردم و دولت است، در معرض انتقال مواد مخدر قرار گرفته است. پژوهش حاضر با موضوع « بررسی رگه های شخصیتی (neo) درمان یافتگان و درمان نیافتگان اعتیاد در مرکز t.c مشهد» انجام گردیده است و با توجه به موضوع پژوهش، ازلحاظ هدف کاربردی و از نظر موقعیت میدانی و از نظر روش علی-مقایسه ای و از نظر زمانی، آینده نگر می باشد. جامعه آماری شامل کلیه معتادان مراجعه کننده به مرکز t.c شهر مشهد می باشد. حجم نمونه آماری80 نفر بوده که به روش تصادفی ساده و بصورت مساوی از بین افراد درمان یافته (40 نفر) و درمان نیافته (40 نفر) اعتیاد انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو روش میدانی وکتابخانه ای استفاده شده است. ابزار گرد آوری این پژوهش ، پرسشنامه رگه های شخصیتی neo pi-r می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی برای توصیف نمونه مورد مطالعه استفاده شده است و برای نمایش تصویری نتایج از نمودار و پروفایل مقایسه میانگین ها استفاده گردید. در بخش آمار استنباطی از تحلیل واریانس چند متغیری برای آزمون معناداری فرضیه ها استفاده شده است. نتایج بدست آمده از حاکی آن است که بین نیمرخ شخصیتی افراد درمان یافته و درمان نیافته اعتیاد تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین بین رگه های شخصیتی نوروتیسم (n)، توافق (a) و وجدانی بودن (c) تفاوت معنی داری بین افراد درمان یافته و درمان نیافته وجود دارد.