محمدعلی علومی، یکی از نویسندگان معاصر ایران است که دو کتاب «پریباد» و «سوگ مغان» از آثار داستانی او محسوب می شوند. رمان پریباد، برنده جایزه بیستمین کتاب فصل شده است و رمان سوگ مغان نیز از رمان های پر مخاطب او به شمار می رود. این پژوهش، به بررسی ساختاری این دو رمان، با تکیه بر نظریه روایت شناسی ژرار ژنت می پردازد. ابتدا به بیان کلیّات پژوهش پرداخته شده است، سپس پیشینه رمان وسبک های ادبی در جهان و ایران مرور شده است. در ادامه، ساختارگرایی و روایت شناسی و نظریات ساختارگرایان بررسی شده و در آخر، دو رمان، بر اساس نظریات ژرار ژنت بررسی و تحلیل شده است. طبق بررسی های انجام شده رمان های پریباد و سوگ مغان هر دو، جزء رمان های مدرن هستند. شیوه زمانبندی این رمانها خطی و تقویمی نیست و به نوعی زمان پریشی دارند. کانون سازی در رمان پریباد، از نوع،کانون صفر- بازنمودناهمگن و کانون درونی- بازنمودهمگن است و در رمان سوگ مغان ، از نوع کانون سازی درونی – بازنمودهمگن است. صدا در این دو رمان یا اوّل شخص مفرد یا دانای کل محدود به ذهن است. نویسنده در این دو رمان از تکنیک های افزایش و کاهش سرعت روایت، استفاده کرده است.