نام پژوهشگر: حسین فتح اللهی
حسین فتح اللهی عبدالحسین حداد
در سال های اخیر با توجه به توسعه و گسترش شهرها و افزایش تراکم جمعیت شهری، تمایل به استفاده از فضاهای زیرزمین و درنتیجه اجرای پروژه های گودبرداری عمیق افزایش چشمگیری یافته است. پایدار نگه داشتن جداره خاک در محل های گودبرداری شده و سازه های مجاور آن به عنوان یکی از مسائل مهم در مهندسی ژئوتکنیک مطرح می باشد. در حال حاضر روش های مختلف پایدارسازی جداره های گودبرداری که بیشتر مورداستفاده قرارمی گیرند عبارت اند از: سپرکوبی، اجرای شمع، دیوارهای دیافراگمی، میخ کوبی خاک، انکراژ، دوخت به پشت، میکروپایل، اجرای خرپا. روش میخ کوبی در خاک به دلیل دربرداشتن مزایایی چون سرعت اجرا و در دسترس بودن امکانات اجرایی آن جزو مناسب ترین روش های پایدارسازی است که در سال های اخیر در مناطق شهری اجرا می گردد. در اجرای هر سازه ای بروز خطا و اشتباه محتمل است که می تواند موجب ایجاد خرابی در آن ها گردد لذا شناخت عواملی که باعث خرابی آن ها می شوند نیز حائز اهمیت می باشد. از مهم ترین عواملی که موجب خرابی دیوارهای میخ کوبی شده می شوند عبارت اند از: کمبود اطلاعات ناشی از مطالعات ناقص ژئوتکنیکی در برآورد مشخصات خاک و تراز آب زیرزمینی- اشتباه در فرآیند طراحی دیوارهای میخ کوبی شده- کمبود یا عدم نظارت کافی در حین اجرا- تغییرات سطح آب زیرزمینی و به کار نبردن سیستم زهکشی مناسب و... . در این تحقیق جهت بررسی موضوع خرابی دیوارهای میخ کوبی شده اطلاعات چند نمونه از این دیوارها که دچار خرابی شده اند جمع آوری گردید و سپس علل خرابی آن ها با توجه به مشاهدات کارگاهی و گزارشات خرابی، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. به منظور انجام این مطالعات و بررسی علل خرابی از نرم افزار snap که دیوارهای میخ کوبی شده را به روش تعادل حدی تحلیل می کند، استفاده شده است.