هدف این تحقیق بررسی تاثیر مشارکت والدین در فرایند آموزش دانش آموزان ابتدایی بر خودباوری و انگیزه به تحصیل آنان بوده است. روش تحقیق علی-مقایسه ای بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه چهارم، پنجم و ششم ابتدایی تهران در سال تحصیلی 92-91 بوده است. تعیین حجم نمونه از طریق جدول «مورگان» برابر با 384 نفر برآورد شده است و برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و تصادفی طبقه ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته مشخصات فردی دانش آموزان و میزان مشارکت والدین در فرآیند آموزش دانش آموزان، پرسشنامه خودباوری شرز و همکاران با آلفای 81/0 و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر با آلفای 84/0 بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های k-s، یومانویتنی و کراسکالوالیس با استفاده از نرم افزار آماری spss استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که مشارکت والدین در فرایند آموزش دانش آموزان ابتدایی بر خودباوری و انگیزه به تحصیل آنان تاثیر مثبتی دارد. دانش آموزانی که والدین شان ارتباط دوستانه و بیطرفانه با اولیاء مدرسه دارند، دانش آموزانی که والدین شان بین 1 تا 2 ساعت در طول روز یا بیشتر، به تمرین دروس با آنها می پردازند، دانش آموزانی که والدین شان در برنامه های آموزش خانواده شرکت می کنند، دانش آموزانی که والدین شان از آموخته های آنها ارزشیابی به عمل می آورند، دانش آموزانی که والدین شان شرایط مناسب یادگیری برای آنها فراهم می نمایند، دانش آموزانی که والدین شان به انجام برنامه ریزی درسی برای آنها می پردازند و در نهایت، دانش آموزانی که والدین شان برنامه زندگی خود را بر اساس برنامه درسی آنها می چینند، از خودباوری و انگیزه تحصیلی بیشتری برخوردارند. واژگان کلیدی: مشارکت والدین، آموزش، خودباوری، انگیزه تحصیلی.