شهر به عنوان یک موجود زنده برای ادامه حیات خود به سرزندگی و نشاط نیازمند است. بازگرداندن طبیعت به درون شهر و احیای مناطق متراکم و آسیب دیده شهری و حفاظت و بهسازی ساختار‍ های طبیعی در شهرها، در ایجاد شهری فعال و سرزنده بسیار موثر است. بسیاری از نظریه پردازان به ارتباط انسان، طبیعت و شهر و لزوم حفظ و بهره گیری از این تماس در محیط های ساخته شده اعتقاد دارند اما به این نظریه ها کمتر به عنوان یک ضرورت در قالب تحقیقات سازمان یافته پرداخته شده است. با نگاه به شهرهای مدرن جهان مشاهده می شود که به وسیله آوردن طبیعت به شهر و استفاده از عنصر آب به عنوان یک عامل اصلی در افزایش جاذبه های شهر و ایجاد فضاهای شهری فعال و پویا و همچنین یک عامل بهبود دهنده درجه حرارت، علاوه بر محیط زیست، چهره مطلوب و زیبایی به شهرها بخشیده می شود. دره ها، رودها و باغات شهری از مهمترین عناصر پیوند انسان، شهر وطبیعت می باشند که در حال حاضر در شهرهای ما به فراموشی سپرده شده اند و باید با ارائه راهکارهایی به فضای شهری بازگردانده شوند. رود جاری در شهر، تنفس گاه آن محسوب می شود. سیما و منظر شهری که رودی در آن جاری است بر دیگر شهرها فخر می فروشد که بی دلیل هم نیست؛ چرا که رودخانه ها می توانند نوارهای زیبایی از سبزی و طراوت در شهر بپراکنند و روان ساکنین را از دغدغه های روزمره خارج کنند در این پژوهش ابتدا تلاش گردید با شناخت محیط و پی بردن به هویت این مکان، و با توجه به اهمیت حفظ و احیای ساختارهای طبیعی موجود در شهر و همچنین نقش طبیعت در کیفیت زندگی شهروندان در تقابل با زندگی ماشینی، بتوان ارتباط موثری میان طبیعت (به طور خاص رودخانه خشک)، مردم و شهر یافت. ساماندهی و قرارگیری پروژه در کنار این رودخانه، که در محور میانی شهر واقع شده، در جهت توجه به محیط زیست و نگهداری از منابع طبیعی و ارج نهادن به طبیعت موجود در شهر می باشد و با بالا بردن کیفیت ارتباط انسان با طبیعت، به عنوان مهمترین مخاطب در تعامل با طبیعت، به وسیله منابع اطلاعاتی و آموزش های لازم موجود در مجموعه، به شهر چهره و هویتی ویژه ای خواهد بخشید.